Ο ορισμός της πατρίδος
Πατρίδα είναι η εκ των πατέρων παραδεδομένη γη επί της οποίας το γένος - έθνος ασκεί κυριαρχία και δομεί τον πολιτισμό του με πνεύμα δικαίου και ελευθερίας.
Η πατρίδα λοιπόν είναι αλληλένδετη με την λαϊκή κυριαρχία και το λαϊκό αυτεξούσιο που θεσμοθετούνται στο δίκαιο πολίτευμα το οποίο διασφαλίζει την ελευθερία της έκφρασης και της δημιουργίας.
Μέσα σε ένα ταξικό κράτος η πατρίδα μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως όπου ο λαός εργάζεται για τους ολίγους και υποβαθμίζεται η ζωή του δια της εκμετάλλευσης.
Ότι αναιρεί και καταργεί ή περιορίζει τις θεμελιώδεις αρχές της πατρίδος που είναι η κυριαρχία επί της γης , το δίκαιο πολίτευμα , το λαϊκό αυτεξούσιο και η ελευθερία , πλήττει την πατρίδα.
Συνεπώς ο πατριωτισμός είναι η υπεράσπιση αυτών των αρχών που στο σύνολο τους συνθέτουν την ιδέα και την πραγματικότητα της πατρίδος.
Πατριωτισμός είναι η υπεράσπιση της φυλετικής συνέχειας και η παράδοση της πατρίδος στους γνήσιους απογόνους συνεχιστές της εθνοφυλετικής οντότητας , η υπεράσπιση της κυριαρχίας επί της πατρώας γης , η άσκηση λαϊκής εξουσίας σε ένα δίκαιο κράτος και η υπεράσπιση της ελευθερίας.
Πατριωτισμός δεν νοείται όταν αφήνεις την πατρίδα στα χέρια των ξένων , όταν ανέχεσαι ένα ταξικό και άδικο κράτος , όταν υποχωρείς σε θέματα ελευθερίας , όταν αποδέχεσαι τον οποιοδήποτε περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας επί της γης που είναι η επικράτεια του εθνικού κράτους.
Όμως ο πατριωτισμός δεν είναι μια θεώρηση των πραγμάτων εν αδρανεία αλλά πραγμάτωση με την δράση των αρχών του πατριωτισμού και όταν αυτές οι αρχές παρεμποδίζονται τότε πατριωτισμός είναι ο πόλεμος ενάντια σε κάθε δύναμη που καταργεί τις αρχές της πατρίδος.
Ο πατριωτισμός σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσα περιλαμβάνει τον φυλετισμό , τον εθνικισμό και τον εθνικοκοινωνισμό.
Δεν μπορεί να υπάρξει πατριωτισμός όταν αρνείσαι το έθνος και το γένος εκ του οποίου παρέλαβες την γη της πατρίδος.
Δεν μπορεί να υπάρξει πατριωτισμός όταν ανέχεσαι την εξουσία μιας ολιγαρχίας ή ξένης κατοχής.
Δεν μπορεί να υπάρξει πατριωτισμός όταν σου περιορίζουν την ελευθερία δημιουργίας του οίκου του πολιτισμού σου δια της συμμετοχής σου.
Αντιλαμβάνομαι την ελευθερία ως δράση , πρόταση και κατάθεση δημιουργίας και όχι ως αυθαιρεσία και μηδενιστική έκφραση που δεν προτείνει τίποτα πέρα από την απελευθέρωση των ενστίκτων και της ατομικότητας που καταργεί κάθε αξία κοινωνισμού.
Η ελευθερία είναι μέσα στην δημιουργία και την εργοποίησση της συνείδησης.
Η ελευθερία είναι συμμετοχή στην δημιουργία του μικρού διακόσμου του ανθρώπου μέσα στον μεγάλο διάκοσμο της αιώνιας Φύσης και το μέγιστο δημιούργημα αυτού του μικρού διακόσμου είναι η πολιτεία.
Εν κατακλείδι , πατρίδα έχουν μόνο οι ελεύθεροι άνθρωποι σε ελεύθερες αυτοθεσμιζόμενες πολιτείες. Οι σκλάβοι δεν έχουν πατρίδα αλλά κάτεργο. Αυτή είναι η κατάσταση μας μέσα στο ταξικό ολιγαρχικό κράτος.
Λουκάς Σταύρου