Το νόσημα της ηττοπάθειας
43 χρόνια έκαναν υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στους τούρκους.
Όλοι οι προέδροι της κυπριακής δημοκρατίας από το 1974 μέχρι σήμερα διέπρεψαν στην προδοσία και την μειοδοσία με την στήριξη του λαού.
Το αποτέλεσμα είναι η πλήρης τουρκοποίηση των κατεχομένων και η εκ μέρους της τουρκίας διεκδίκηση ολόκληρης της Κύπρου ως ζωτικού χώρου ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης των όπου γης τούρκων.
Καμιά προσπάθεια ή πολιτική πρόταση αντίστασης δεν μπόρεσε να περάσει στο λαό.
Η ηττοπάθεια επέτρεψε στους ηγέτες να προβαίνουν σε κάθε μειοδοτική πράξη και να συνεχίζουν να επιμένουν στη συνέχιση της ολέθριας πολιτικής της υποχώρησης και του οδυνηρού συμβιβασμού.
Θεωρώ την ηττοπάθεια ως το πιο επικίνδυνο νόσημα του λαού μας.
Κεντρική αιτία αυτού του νοσήματος είναι η αρπαγή της υπεραξίας της συλλογικής εργασίας του λαού από κάποιες ολιγαρχικές ομάδες παρασίτων μέσα από το συγκεκριμένο σύστημα ιδιωτικής τραπεζοκρατικής οικονομίας.
Αν η υπεραξία της συλλογικής εργασίας μεταφερθεί από τους ολιγάρχες στο κράτος και την παραγωγική κοινωνία τότε είμαι βέβαιος πως θα υπάρξει μια θεαματική αλλαγή στη ψυχολογία του λαού που θα βλέπει την κοινωνικοποίηση της υπεραξίας της εργασίας του καθώς και την ενδυνάμωση της άμυνας μας με σύγχρονα οπλικά συστήματα και νέες σχέσεις αμυντικής συνεργασίας.
Η πολιτική χωρίς ισχύ πυρός είναι πολυλογία και κούφια λόγια στον άνεμο.
Ισχυρή κοινωνική οικονομία και ισχυρή άμυνα θα αναζωπυρώσουν το ηθικό του λαού και έτσι θα καταστεί δυνατή η πραγμάτωση της στρατηγικής της απελευθέρωσης.
Άλλος δρόμος προς την απελευθέρωση δεν υπάρχει.
Με πομπώδεις λόγους και ψευτοενθουσιασμούς στα πανηγύρια και τα μνημόσυνα θα συνεχίσετε τον κατήφορο μέχρι τον ολοκληρωτικό εκτουρκισμό της Κύπρου.
Ο λαός θα ξαναβρεί τις δυνάμεις του με εφαρμογή συγκεκριμένης εθνικοκοινωνικής πολιτικής οικονομίας.
Λουκάς Σταύρου