Τι απαιτεί η παραγωγική ανάπτυξη του τόπου
Αλλαγή νοοτροπίας του λαού που είναι αλληλένδετη με την απεξάρτηση του από το πελατειακό σύστημα της κομματοκρατίας.
Αποκέντρωση της νομοθετικής εξουσίας και ενδυνάμωση των επαρχιακών συνελεύσεων του λαού.
Αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί ανάδειξης πάσης αντιπροσωπευτικής αρχής στην βάση της λαϊκής συνέλευσης και της ανακλητής αντιπροσώπευσης.
Αξιοποίηση των πανεπιστημίων μέσα από ένα νέο δίαυλο εξουσίας στρατηγικού σχεδιασμού.
Εθνικό νόμισμα.
Κρατικοποίηση των τραπεζών και εν γένει του τραπεζικού συστήματος αρχής γενομένης απο την κεντρική τράπεζα που θα εκδίδει το χρήμα.
Δημιουργία κρατικής τράπεζας παραγωγικών επενδύσεων.
Εθνικό χρηματιστήριο πραγματικών αξιών με στόχο την παραγωγική συμμετοχή και ανακύκληση του κεφαλαίου στην εθνική οικονομία.
Διακρατικές εμπορικές συμφωνίες που θα προ υποθέτουν ανταλλαγή προϊόντων και την προώθηση της ντόπιας παραγωγής.
Κοινωνικοποίηση του συσσωρευμένου πλούτου που συσσωρεύθηκε σε συνθήκες καπιταλιστικής εύνοιας ή από συνεργασία με κατοχικές δυνάμεις.
Απελευθέρωση του πνεύματος του λαού από τον θρησκευτικό ψυχολογικό καταναγκασμό που έμπρακτα σημαίνει τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας.
Σύστημα λαϊκής άμυνας προς αποτροπή της επανόδου της ολιγαρχικής τυραννίας στη βάση των ενόπλων λαϊκών πολιτοφυλακών.
Ορθολογιστική μεταναστευτική πολιτική για χρησιμοποίηση και ξένων εργατικών χεριών στους τομείς που θα χρειαστούν διότι θα επορροφηθεί εξ ολοκλήρου η ντόπια εργατική δύναμη.
Κεντρικός σχεδιασμός με λαϊκή συμμετοχή για το άνοιγμα νέων τομέων παραγωγής , μεταποίησης , εκβιομηχάνισης.
Κίνητρα για επενδύσεις από τον ελληνισμό της διασποράς.
Για όλα αυτά τα θέματα σύντομα θα δημοσιεύσω βιβλίο μου σε ηλεκτρονική μορφή όπου ασκώ αυστηρή κριτική στο ισχύον σύστημα της ψευτοδημοκρατίας και της τραπεζοκρατικής οικονομίας και κατόπιν παρουσιάζω τις προτάσεις ανασυγκρότησης και μετάβασης σε ένα εθνικοκοινωνικό δημοκρατικό πολίτευμα.
Λουκάς Σταύρου