Για την ανάσταση της ψυχής
Όλα διασώζονται μέσα στη μνήμη του ουρανού.
Οι ψυχές των ανθρώπων καθαυτές άλλες διαλύονται στα βαρυτικά πεδία μετά του σώματος και άλλες στο μεγάλο ποτάμι της αιθερικής ενεργείας.
Όμως και στις δύο περιπτώσεις μένουν αποτυπωμένες στην ουράνια μνήμη που είναι συμφυής με την γενεσιουργό νόηση.
Εξ αυτής της μνήμης και σύμφωνα πάντα με την βούληση των θεών την ανεξιχνίαστη, επανέρχονται στη ζωή των κοσμικών γενών με άλλα σώματα και μορφές που προσιδιάζουν στη σύσταση αυτών των κοσμικών γενών ή ακόμα επιστρέφουν στα ίδια κοσμικά γένη αναλαμβάνοντας αποστολές της κοσμικής και θείας δημιουργίας.
Άλλες ψυχές μένουν στην αιωνιότητα “απολιθωμένες” στη μνήμη του ουρανού, δηλαδή στην αιώνια λήθη.
Στην ζώσα μνήμη του ουρανού μένουν οι ψυχές που ανέπτυξαν διάκοσμον ήθους και ομορφιάς και ευπρέπειας και αρετής και αγιοσύνης και ηρωισμού , μένουν οι ψυχές που ξέφυγαν από τα δεσμά της εγωικότητας και ακολούθησαν τον δρόμο της υπέρβασης και της μίμησης της θείας δημιουργίας.
Ο βέβαιος δρόμος για την ανάδυση και ανάσταση της ψυχής από την εγγενή της υπάρξεως εγωικότητα, είναι ο δρόμος της δημιουργίας, δια του αγώνος , της κάλλιστης πολιτείας που διασώζει το δίκαιο , την ελευθερία και τις μέγιστες αξίες του ουρανού.
Τούτος ο αγώνας είναι μίμηση του αγώνος των θεών που κατατείνει στην δημιουργία του κάλλιστου κοσμικού γένους αντλώντας εμπειρίες και από τον δημιουργημένο κόσμο.
Συνεπώς η πραγματική ανάσταση δεν συντελείται μετά θάνατον και δεν είναι ανάσταση του σώματος το οποίο διαλύεται ανεπιστρεπτί στον αενάως διαφοροποιούμενο ρουν των βαρυτικών χωροχρονικών πεδίων της ύλης.
Η πραγματική ανάσταση συντελείται εν ζωή , ως θραύση των δεσμών της εγωικότητας και διάνοιξη στο κόσμο της υπέρβασης όπου εμφαίνεται στη συνείδηση η ιερότητα του κόσμου και πραγματώνεται στην ανθρώπινη ύπαρξη ως ηρωικός τρόπος ζωής.
Έτσι η ψυχή συγκοινωνεί και γίνεται στοιχείο της αώνιας φλόγας του ουρανού που αενάως αναπλάττει τον κόσμο.
Όποια ψυχή ενωθεί με αυτή τη φλόγα ζει στην αιωνιότητα, συνεργός και ομόλογη των θεών.
( Οι σκέψεις αυτές απορρέουν από την κοσμοθεωρία του Νεολογικού Υλοθεϊσμού την εισαγωγή της οποίας κατέθεσα στο βιβλίο μου “Τρόπος και Είναι” )
Λουκάς Σταύρου