Για την τυραννία της τραπεζοκρατίας
Η οικονομική κρίση είναι δημιούργημα ή σύμπτωμα του τραπεζικού συστήματος στο οποίο το κράτος παρέχει απόλυτη στηριξη μη διστάζοντας να χρηματοδοτεί τα εγκληματικά λάθη τους ασκώντας φορολογική βία στο λαό.
Οι αιτιάσεις της κρίσης που είναι διαρκής και αλληλένδετη με το τραπεζικό σύστημα είναι μεταξύ άλλων οι ακόλουθες:
- Η δουλεία του τόκου που καθιστά το δανειζόμενο κεφάλαιο, θηλιά στο λαιμό των επιχειρήσεων και των οικογενειών.
- Η κερδοσκοπική επιλογή των τραπεζιτών στην παροχή των δανείων, γεγονός που δημιουργεί μεγάλες ανισορροπίες στην εθνική οικονομία και διογκώσεις κάποιων τομέων , κοινώς φούσκες.
- Η μη παραγωγικές επενδύσεις που σκοπεύουν στην υποστήριξη των κερδοσκοπικών κατευθύνσεων των τραπεζιτών.
- Η δανειοδότηση της ολιγαρχίας που είναι συνδεδεμένη με τις πολιτικές συμμορίες (κόμματα) που ασκούν εξουσία, με αποτέλεσμα την όξυνση της ταξικής ανισότητας.
- Η αδιαφανής διαχείριση.
- Οι επενδύσεις στο εξωτερικό και η συνακόλουθη εγκατάλειψη του εθνικού παραγωγικού χώρου.
- Η εξαγορά της εξουσίας μέσω της χρηματικής παροχής προς τα κόμματα εξουσίας. Γεγονός που αναδεικνύει την διαφθορά και την φαυλοκρατία που με ένα λόγο ονομάζουμε τραπεζοκρατία.
Το σύστημα της τραπεζοκρατίας είναι στην ουσία του μια συγκέντρωση εξουσίας σε λίγα χέρια που αναπτύσσει την διαπλοκή ανάμεσα στην ολιγαρχία του πλούτου και την ολιγαρχία της εξουσίας που συγκεντρώνεται στις κομματικές συμμορίες.
Εντός αυτού του συστήματος δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να υπάρξει εθνικό σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης προς όφελος του λαού στο σύνολο του, διότι το σύστημα της τραπεζοκρατίας είναι από την φύση και την σύσταση του ταξικό, αντιλαϊκό και ολιγαρχικό.
Η τραπεζοκρατία το μόνο που θέλει από τον λαό είναι την ταπείνωση και την υπακοή την οποία εξασφαλίζει δια της θρησκείας και της παιδείας των σκλάβων.
Η τυραννία με λίγα λόγια είναι ένα ατσάλινο σύμπλεγμα πολιτικής ολιγαρχικής εξουσίας, πλουτοκρατίας και πνευματικής διαμόρφωσης των συνειδήσεων.
Η θεραπεία δεν μπορεί να επέλθει με βελτιώσεις του συστήματος, διότι η θεραπεία της τυραννίας είναι η τελειωτική συντριβή της και το όργανο της θεραπείας είναι κατά την διδαχή της ιστορίας, η λαιμητόμος.
Ο λαός για να πάρει στα χέρια του την συνεχή εξουσία των αποφάσεων του, έχει καθήκον να επαναστατήσει κατά του τραπεζικού συστήματος, κατά της κομματοκρατίας και της πνευματικής θρησκευτικής δεσποτείας. (Σημειώνουμε εδω πως η εκκλησία ασκεί η ίδια το επαγγελμα του τραπεζίτη μαζί με τους ιδιώτες τραπεζίτες).
Ειδεμή ας μείνει σκλάβος να τρώει από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των αφεντάδων του και να προσκυνά τα εξουσιαστικά ψεύδη τους.
Να σημειώσουμε τέλος πως η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη μέσα από τους μηχανισμούς των μνημονίων που επινόησε, σκοπό έχει να εδραιώσει την εξουσία του τραπεζίτη και του πολιτικού κομματάρχη, καταργώντας κάθε εναπομείναν ίχνος λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας.
Εντός αυτού του τυραννικού συστήματος ο εθνικοκοινωνισμός είναι η ιδεολογία που μπορεί να καθοδηγήσει το λαό ενάντια στους αφέντες του και να επαναφέρει την κοινωνία στις φυσικές αρχές του δικαίου που η εθνοφυλετική κοινότητα ορίζει κατά τρόπο ελεύθερο και κυριαρχικό στα πλαίσια μιας πρακτικής ηθικής που θεμελιώνει την πολιτική κοινωνία.
Λουκάς Σταύρου