Η προδοσία της πολιτικής ισότητας των κοινοτήτων
Στην συνέντευξη του προέδρου του ΔΗΚΟ κ. Νικόλα Παπαδόπουλου αναφέρονται τα εξής:
“… θέλουμε μια λύση που θα επιτρέπει στους ελληνοκύπριους και τους τουρκοκύπριους να συγκυβερνούν σε ένα κράτος με σεβασμό στην πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων αλλά και με σεβασμό στα δημοκρατικά ατομικά και συλλογικά δικαιώματα όλου του λαού.”
Η λεγόμενη πολιτική ισότητα μεταξύ των δύο κοινοτήτων αντιφάσκει με την δημοκρατική κυριαρχία.
Διότι η δημοκρατική κυριαρχία προέρχεται από τους πολίτες στη βάση της πολιτικής ισότητας μεταξύ των πολιτών.
Ενώ η κυριαρχία που θα προκύψει από λύση που θα εδράζεται στην πολιτική ισότητα των κοινοτήτων αναιρεί εκ προοιμίου την ισότητα των πολιτών.
Επιπλέον ρωτούμε από που προέκυψε αυτή η πολιτική ισότητα μεταξύ των δύο κοινοτήτων;
Διότι ούτε το απεχθές κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης δεν προνοεί πολιτική ισότητα μεταξύ των κοινοτήτων αλλά ποσοστοτική συμμετοχή στην εξουσία και το δημόσιο.
Η λεγόμενη πολιτική ισότητα αναδύθηκε από την διαδικασία των συνομιλιών και παραχωρήθηκε παράνομα στους “τουρκοκύπριους” στα πλαίσια της υποστασιοποίησης των κοινοτήτων και της παράκαμψης της υποστάσεως της κυπριακής δημοκρατίας χωρίς την οποία δεν νοούνται οι κοινότητες.
Η λεγόμενη πολιτική ισότητα των κοινοτήτων αποτελεί προδοτική παραχώρηση προς το κατοχικό μόρφωμα που έγινε με την ευθύνη του ΔΗΚΟ κατά την μακρά ενδοτική πορεία του κατεστημένου, του οποίου το ΔΗΚΟ υπήρξε στυλοβάτης.
Επιπλέον επί διακυβέρνησης του ΔΗΚΟ υπό την προεδρία του Τάσσου Παπαδόπουλου η λεγόμενη πολιτική ισότητα των κοινοτήτων έλαβε σάρκα και οστά με το προδοτικό και κατάπτυστο διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων.
Η πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων οδηγεί σε τουρκοκρατούμενη κυριαρχία την οποία ονομάζουν συγκυβέρνηση , τουρκοκρατούμενη κυριαρχία του κράτους που θα παγιδέυσει την Κύπρο στην γεωστρατηγική ζώνη της Τουρκίας
Η πολιτική ισότητα των κοινοτήτων οδηγεί στην τουρκοποίηση της Κύπρου χωρίς να υπάρξουν κατ’ ανάγκη εγγυήσεις και παρεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας.
Διότι οι αποφάσεις που θα παίρνει το ομόσπονδο κράτος που θα προκύψει ακόμα και από την λεγόμενη βιώσιμη λύση που υποστηρίζει το ΔΗΚΟ, θα διασφαλίζουν τον γεωστρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Τελειωνω λέγοντας πως δημοκρατία και δημοκρατικά δικαιώματα και δημοκρατική κυριαρχία για την οποία κανείς δεν μιλά, μπορεί να υπάρξουν μόνο στη βάση της ισότητας των πολιτών σε ένα ενιαίο εκλογικό και συνταγματικό σώμα επί των αδιάσειστων θεμελίων της αυτοθέσμισης και της αυτοδιάθεσης.
Χωρίς αυτές τις αρχές δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία, η δε κρατική κυριαρχία που θα προκύψει από το τερατούργημα της λύσης θα είναι γεωπολιτική τουρκοκρατία.
Λουκάς Σταύρου