Η στρατηγική της απελευθέρωσης ενάντια στην ΔΔΟ και την διχοτόμηση
Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία , όπως την παρουσίασε στην πρόσφατη ομιλία του στη βουλή ο Νίκος Αναστασιάδης , χωρίς να λάβουμε υπόψιν τα θέματα που δεν έχουν συζητηθεί, αποτελεί μανιφέστο γεωπολιτικής τουρκοκρατίας.
Διότι αφενός το συνιστών κρατίδιο των τούρκων (τουρκοκυπρίων και εποίκων κατά την πλειοψηφία τους) θα έχει ένα σαφή τουρκικό και μουσουλμανικό χαρακτήρα με πολύμορφες διασυνδέσεις με την Τουρκία, αφανείς και φανερές, και αφετέρου θα ασκεί επικυριαρχία σε ολόκληρη την Κύπρο μέσα από τις ομόσπονδες κρατικές δομές στις οποίες θα συμμετέχει με πολιτική ισότητα.
Να σημειωθεί πως σε συνεργασία με το τουρκικό συνιστών κρατίδιο θα έχει και ένα μεγάλο μέρος των ψευτοπολιτών του ελληνοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου από όλες τις τάξεις του πληθυσμού αλλά κυρίως από την μεγαλοαστική και τους δημόσιους υπαλλήλους οι οποίοι από γενέσεως της κυπριακής δημοκρατίας στήριξαν κάθε προδοτική επιλογή των κρατούντων.
Στην περίπτωση που επικρατήσει το οχι σε ένα νέο διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων, εάν είναι οριακό τότε θα ανοίξει τον δρόμο σε μικρο-διορθώσεις και επαναφορά του σχεδίου της ΔΔΟ.
Εαν επικρατήσει το οχι με ισχυρή πλειοψηφία τότε οι κρατούντες θα αλλάξουν ρυθμό όπως και το 2004 που επανέφεραν με την 8η ιουλίου την ΔΔΟ , αλλά αυτή τη φορά θα προχωρήσουν στην ολοκλήρωση της ήδη υπάρχουσας γραμμής της εμπράγματης διευθέτησης με εκατέρωθεν συμφωνίες που θα περιλαμβάνουν ακόμα και την συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ. Στην πραγματικότητα θα πρόκειται για μια βελούδινη διχοτόμηση.
Η εμπράγματη διευθέτηση θα δρομολογηθεί βέβαια μέσα από πατριωτικές φιέστες του τύπου “εμείς αποδώ και αυτοί αποκεί” ή “να υπερασπιστούμε το κρατίδιο μας” και άλλα τέτοια συναφή μετά βεγγαλικών και κομφετί.
Για να ανατραπούν αυτές οι εξελίξεις υπάρχει μόνο ένας τρόπος και αυτός είναι η στρατηγική της απελευθέρωσης, που περιλαμβάνει μεταξύ πολλών άλλων τα ακόλουθα:
- Επαναφορά στην εμπόλεμη κατάσταση με την κατοχή.
- Ανυποχώρητη υπεράσπιση της κυριαρχίας της κυπριακής δημοκρατίας.
- Σύγκρουση με το προδοτικό κατεστημένο και οριστική ακύρωση της πορείας του ενδοτισμός και των συμφωνιών που προσυπέγραψε με τους κατακτητές επί της αρχής ότι ούτε η προδοσία ούτε η βία της κατοχής δημιουργούν δίκαιο. Θυελλώδης κατεδάφιση των οχυρών της προδοσίας.
- Κατάθεση σε όλα τα φόρα , πρότασης πραγματικής δημοκρατίας που θα στηρίζεται στην αρχή του πολίτη και της ισότητας μεταξύ των πολιτών και οχι των κοινοτήτων.
- Συνταγματική συνέλευση με την συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και θέσμιση του πρώτου ελεύθερου και λαϊκού συντάγματος της κυπριακής δημοκρατίας.
- Ενίσχυση της άμυνας μας προς άμεση αποτροπή του τουρκικού επεκτατισμού και σχεδιασμό της ένοπλης σύγκρουσης με την κατοχή.
Μόνο μέσα από αυτή την επιλογή θα επιβιώσει ο ελληνισμός στην πατρώα γη της Κύπρου.
Λουκάς Σταύρου