Σκέψεις για τον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα

Ας υποθέσουμε ότι κάποιοι θέλουν να ξεκινήσουν ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα ενάντια στην τουρκική κατοχή στη Κύπρο. Κατ αρχήν δεν θα μπορούν να έχουν ως βάση την Κύπρο.

Διότι η άρχουσα τάξη είναι όργανο της τουρκικής κατοχής. Οι πολιτικές της αποφάσεις εξυπηρετούν μόνο τα σχέδια της Τουρκίας για δικούς τους λόγους σίγουρα ταξικούς και ωφελιμιστικούς.

Επίσης η πλειοψηφία του λαού συντάσσεται με την πολιτική γραμμή της τάξης των αφεντικών. Οπότε χιλιάδες χαφιέδες θα είναι πρόθυμοι να καταδίδουν τους αγωνιστές.

Συνεπώς ο απελευθερωτικός αγώνας πρέπει να διεξαχθεί αρχικά σε επίπεδο διεθνές και να έχει σαν στόχο του τόσο τους τούρκους όσο και τους τουρκοπροσκυνημένους.

Πρωταρχικός στόχος του απελευθερωτικού αγώνα πρέπει να είναι η πολιτική εκπροσώπηση του στη Κύπρο , η οποία βέβαια θα προστατεύεται από την ένοπλη οργάνωση.

Οι στόχοι της πολιτικής πτέρυγας του αγώνα θα πρέπει να είναι:

Να φέρει με το μέρος του τον λαό και προπάντων τα παραγωγικά τμήματα του λαού στα οποία θα ενσταλάξει το απόλυτο μίσος προς την τάξη των αφεντικών και να καλλιεργήσει την αναγκαιότητα της θυελλώδους επαναστατικής σύγκρουσης.
Να δημιουργήσει προσβάσεις στην Ελλάδα.
Να αποκτήσει φίλους σε διεθνές επίπεδο.
Να καταθέσει πρόταση πολιτειακής λύσης που να ακυρώνει την τουρκική προπαγάνδα.
Να χρησιμοποιήσει τις υπάρχουσες συνθήκες και να εκμεταλλευθεί τα παροντικά δεδομένα χωρίς να χάνεται σε μαξιμαλιστικούς σκοπούς που τείνουν να αλλάξουν το σύμπαν. Αυτό σημαίνει ορθή πολιτική πλοήγηση.
Να ασκήσει άγριο πόλεμο στους πολιτικούς εκφραστές της ληστρικής ολιγαρχίας.
Να κτυπήσει την τουρκοπροσκυνημένη εκκλησία με σκοπό να αλλάξει την πολιτική της προς το συμφέρον του απελευθερωτικού αγώνα.
Να ακυρώσει την πολιτική της υποχώρησης και να σχεδιάσει την ανατροπή των προδοτών με στόχο να πάρει στα χέρια της την εξουσία για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα της συγκροτημένης στρατηγικής σύγκρουσης με τους κατακτητές.

Λουκάς Σταύρου