Λουκάς Σταύρου
Ζωγράφος, ποιητής, συγγραφέας, ενεργός πολίτης.

Γιατί προτείνουμε την ΑΠΟΧΗ από τις προεδρικές εκλογές του 2018

Ως θέση αρχής τάσσομαι υπέρ της συμμετοχής στις πολιτικές διαδικασίες και οχι υπέρ της αποχής που θα παρέπεμπε σε απολιτική επιλογή.

Όμως σε ένα στημένο πολιτικό σκηνικό όπως είναι αυτό των προεδρικών εκλογών της 28ης Ιανουαρίου 2018 , όπου τα κοινοβουλευτικά κόμματα και οι εκπρόσωποι τους μονοπωλούν τον πολιτικό λόγο πάνω στη βάση της διατήρησης του συστήματος και του ταξικού κράτους ενώ από την άλλη οι εξωκοινοβουλευτικοί υποψήφιοι δεν διαφοροποιούνται αλλά απλά εκφράζουν κάποιες διορθωτικές προτάσεις ασήμαντες και επουσιώδεις που θα έκαναν ισχυρότερο το σύστημα, τότε η συμμετοχή στις εκλογές από την θέση του ψηφοφόρου θα ήταν συνενοχή και έμπρακτη υποταγή και αποδοχή της ταξικής τυραννίας. Ως εκ τούτου η αποχή είναι η μόνη συνειδητή αντιστασιακή επιλογή.

Κάθε πολίτης που διαφωνεί με αυτό το σύστημα εκμετάλλευσης και χειραγώγησης της παραγωγικής βάσης του λαού πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η αποχή είναι μια επαναστατική πράξη διότι καλλιεργεί την ψυχολογία της εναντίωσης στο κατεστημένο και τροφοδοτεί δυνατότητες μιας μελλοντικής σύγκρουσης.

Η αποχή ενδυναμώνει την ελπίδα μιας μελλοντικής αλλαγής θεμελιωμένη πάνω στην απόλυτη ρήξη με το κατεστημένο.

Δεν μπορείς να είσαι επαναστάτης και ταυτόχρονα να εμπλέκεσαι στο παιχνίδι του συστήματος και να νομίζεις ότι θα αλλάξεις την κατάσταση της κοινωνίας αν αντί της μιας μαριονέτας κερδίσει η άλλη μαριονέτα.

Πρέπει να καταλάβεις πως όποια μαριονέτα και να κερδίσει τις εκλογές η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει. Οι αφέντες θα είναι ισχυροποιημένοι στη θέση τους και εσύ εργαζόμενε στα δεσμά σου.

Διότι μετά τις εκλογές θα συνεχίσουν να υφίστανται :

  • Η ιδιωτική τραπεζοκρατική οικονομία.
  • Η διαπλοκή και οι πελατειακές σχέσεις της κομματοκρατίας.
  • Η καταστροφή της αγροτιάς και η τσιφλικοποίηση της αγροτικής γης.
  • Οι ταξικές ευνοιοκρατικές σχέσεις του κράτους με τις ομάδες τις ολιγαρχίας.
  • Η αγαστή συνεργασία και ταύτιση κράτους και εκκλησίας.
  • Η αγεφύρωτη διαφορά απολαβών και δικαιωμάτων ανάμεσα στους δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους.
  • Η περαιτέρω συρρίκνωση δικαιωμάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και η αντικατάσταση τους από ξένους εργάτες.
  • Η αυτονόμηση της εκτελεστικής εξουσίας από την λαϊκή βούληση.
  • Η πορεία του εθνικού θέματος προς την ΔΔΟ ή την διχοτόμηση και την εμπράγματη διευθέτηση μέσω εμπορικών συμφωνιών και μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης.

Η αποχή από τις εκλογές τους είναι η ορθότερη απόφαση.

Αυτή ας είναι η αρχή μιας νέας πολιτικής επιλογής που θα έχει ως στόχο της την ανατροπή της τυραννίας και την ριζική αλλαγή των θεσμών σε ένα νέο πολιτειακό σύστημα που θα δίνει εξουσία στο λαό και δυνατότητα διαχείρισης της παραγωγικής του διαδικασίας και χάραξης απελευθερωτικής στρατηγικής στο εθνικό θέμα.

Για μια ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Λουκάς Σταύρου