Θεολογούσα πολιτική
Η κοσμική Νόηση και οι θεοί είναι τρόποι ύπαρξης της ουσίας που είναι Ύλη αενάως κινούμενη και διαφοροποιούμενη κατά τρόπον-λόγον που δεν αναιρείται και που δεν είναι ούτε κινούν ακίνητον ούτε ιδέα αλλά τρόπος έκπτυξης της ύλης.
Στον Κόσμο δεν νοείται ον αυτοτελές με ελεύθερη και απεριόριστη βούληση. Κάθε ον από τους θεούς μέχρι τον άνθρωπο δρα σε περιορισμένα πλαίσια.
Η ιδέα της ελεύθερης βούλησης είναι αλληλένδετη με ένα εξωκοσμικό θεό που αποτελεί επινόηση του εξουσιαστικού ιερατείου και αναιρεί την φυσική τάξη και την αυθυπαρξία του Κόσμου.
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι η ανάγκη είναι υπεράνω κάθε βούλησης.
Το δίκαιο που επικρατεί στις χριστιανικές κοινωνίες εδράζεται στην φαντασία της ελεύθερης βούλησης και ως εκ τούτου μεταφέρει την ευθύνη κάθε πράξεως στο άτομο και απαλλάσσει το κοινονικο-πολιτικό περιέχον.
Για να μεταβούμε σε μια πολιτεία δικαίου είναι ανάγκη να απορρίψουμε την ελεύθερη βούληση και να θέσουμε τον άνθρωπο και την βούληση του στο φυσικό και πολιτειακό περιέχον.
Εξ αυτού θα καθορίσουμε το δίκαιο ως κοινωνική συμφωνία και θα απαιτήσουμε αυτή η συμφωνία να γίνει από την λαϊκή εξουσία και όχι από κάποια άρχουσα τάξη ή κάποιο ιερατείο που δήθεν αντιπροσωπεύει τον θεό.
Ο θεός αυτός πέθανε όπως είπε και ο Νίτσε, ο θεός αυτός είναι το άλλοθι μιας εγκληματικής εξουσίας που θέλει τον άνθρωπο υποταγμένο και φοβισμένο, υπήκοο και όχι πολίτη.
Η πολιτική πάντοτε στεκόταν πάνω σε φιλοσοφικά ή θεολογικά αφηγήματα. Αυτά τα αφηγήματα της τωρινής τυραννίας που στη δύση είναι χριστιανική τυραννία οφείλει η φιλοσοφία να τα καταρρίψει ορθώνοντας απέναντι τους μια πολεμική φιλοσοφία που θα είναι το υπερόπλο των λαϊκών δυνάμεων εναντίον των γραβατοφόρων και ρασοφόρων παρασίτων και εκμεταλλευτών.
Η φιλοσοφία αν δεν καταλήξει στο πολιτικό πεδίο τότε δεν είναι φιλοσοφία αλλά φυγή και παραθερισμός στο αλλού. Δεν υπάρχει σκέψη που δεν αφορά την πολιτική και στο προκείμενο λόγο τόσο η ιδέα του θεού όσο και της ελεύθερης βούλησης αφορούν άμεσα την πολιτική και διαμορφώνουν τις δομές της πολιτείας.
Ξεκαθαρίζοντας αυτές τις ιδέες σημαίνει ορίζουμε εμείς ως σκεπτόμενα όντα την αναθέσμιση της κοινωνίας και της πολιτείας.
Η ιδέα του θεού υπήρξε έως τώρα η αιτία της ανθρώπινης δυστυχίας. Από αυτή την ιδέα πρέπει να απαλλαχθούμε για να επιστρέψουμε στη φύση και την περι-ορισμένη ελευθερία μας από το ίδιο το παιχνίδι του γίγνεσθαι.
Καταθέτω μια νέα αντίληψη του θείου που δεν έχει αυτοτέλεια και ελεύθερη βούληση αλλά αποτελεί μορφή της ύλης περι-ορισμένη.
Ο Νεολογικός υλοθεϊσμός μου ως υπόβαθρο μιας νέας πολιτικής αναθεσμιστικής δράσης.
Ας κλείσουμε στο κενοτάφιο του τον θεό που μας επέβαλαν οι αυτοκρατορικές εξουσίες.
Λουκάς Σταύρου