Θεοσατανισμός και δημοκρατία
Το βυζάντιο έκλεισε ως γνωστό τις φιλοσοφικές σχολές, δηλαδή απαγόρευσε την σκέψη που είναι ο μόνος τρόπος δόμησης του Κόσμου και της πολιτείας.
Χάσαμε έκτοτε την κοσμολογία και την πολιτειολογία και επιβλήθηκε η αρχή της κάθετης εξουσίας που επονομάστηκε ελέω θεού και το κοσμοπαραμύθι του χριστιανισμού που είναι η συνέχεια του ιουδαϊκού θεο-σατανιστικού παραμυθιού.
Αυτές οι δυο αρχές αν και έχουμε σήμερα ουκ ολίγα πανεπιστήμια δεν έχουν αφαιρεθεί απο την συνείδηση της χριστιανικής δύσης.
Το θεο-σατανιστικό παραμύθι εξακολουθεί να διδάσκεται στα σχολεία και στη θέση της ελέω θεού εξουσίας μπήκε η εκλόγιμη τυραννία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με τις υπερεξουσίες που βρίσκονται πάνω από κάθε πολιτική αρχή.
Δηλαδή τίποτα δεν άλλαξε εκτός από το περιτύλιγμα.
Ο άνθρωπος της δύσης μπορεί να έχει 3 πτυχία αλλά δεν μπορεί να ξεκολλήσει μήτε από τον θεοσατανισμό μήτε από την εκλόγιμη τυραννία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Αυτή την κατάσταση οφείλουμε να την πολεμούμε μέχρι να έρθει φως στη συνείδηση του λαού για να περάσουμε επιτέλους στην κοσμολογική επανένταξη του αποπλαισιομένου ατόμου στο οικοσύστημα και στην αυτοθέσμιση της θεότητας καθώς και στην κοινοτιστική αυτοθέσμιση της πολιτικής κοινωνίας.
Όταν λέμε πολιτειολογία δεν εννοούμε μόνο ένα κλάδο της φιλοσοφίας αλλά και το γεγονός της αυτοθέσμισης σε λαϊκό επίπεδο που οδηγεί στην λαϊκή εξουσία και στην κατάργηση κάθε εξουσίας που επιβάλλεται εκ των άνω είτε σαν θρησκευτική βία είτε σαν τραπεζοκρατική βία είτε σαν κρατική αστυνομική και φορολογική βία και ούτω καθεξής.
Ομοίως και για την κοσμολογία που είναι μεν κλάδος της φιλοσοφίας αλλά σε λαϊκό επίπεδο μπορεί να εκφραστεί ως λατρευτική οικολογία και αισθητική και ηθική σχέση με το περιέχον που είναι η Φύση.
Ο χριστιανικός θεοσατανισμός και η δημοκρατία είναι δυο σειρές συρματοπλέγματα που κρατούν τον άνθρωπο και το έθνος σε αιχμαλωσία.
Λουκάς Σταύρου