Για το έθνος και τον λαό
Ο λαός φυλετικά προσδιορισμένος είναι η παροντική οντότητα του έθνους μέσα στον ιστορικό χρόνο.
Συνεπώς όταν αναφερόμαστε σε εθνική κυριαρχία και εξουσία θα πρέπει να εννοούμε την λαϊκή κυριαρχία και εξουσία.
Η παρελθούσα και μελλοντική διάσταση του έθνους εξαρτάται από την συνείδηση και την δράση της λαϊκής παροντικής του διάστασης.
Το παρελθόν υπάρχει και επηρεάζει το παρόν εφόσον έχουμε γνώση αυτού.
Το μέλλον υπάρχει και επηρεάζει την παροντική δράση εφόσον έχουμε σκοπό και όραμα. Το έθνος δηλαδή είναι εσαεί παροντική λαϊκή δράση με μνήμη και σκοπό.
Ώστε το έθνος δεν είναι μια αφηρημένη οντότητα που στέκεται πάνω από τον λαό και που μπορούν να την εκφράζουν οι διάφοροι εξουσιαστές.
Τούτο συμβαίνει όταν η λαϊκή εξουσία εξαφανίζεται ή περιορίζεται.
Τότε έχουμε συρρίκνωση της οντότητας του έθνους η οποία οντότητα διαφυλάσσεται ακόμα και μέσα στο λαϊκό μύθο και κυρίως στην διαφύλαξη της καθαρότητας του αίματος .
Ο όρος λαός στην κοσμοπολίτικη αντίληψη (μαρξιστική, φιλελεύθερη, χριστιανική) δεν λαμβάνει υπόψιν την φυλετική ταυτότητα αλλά θεωρεί την σύναξη στο χώρο ενός πολυφυλετικού συμφύρματος που το ενώνει μια πίστη ή μια ιδέα.
Με αυτό τον ορισμό του λαού διαφωνούμε κάθετα και η διαφωνία μας ορίζει την αντίθεση του εθνοφυλετισμού μας με τον κοσμοπολιτισμό και τον διεθνισμό καθώς και με τον αστικό χριστιανικό εθνικισμό που στηρίζεται πάνω σε κοσμοπολίτικα δόγματα. .
Προσθέτω ότι η πρόταση του εθνικού κοινοτισμού είναι πρόταση λαϊκής εξουσίας που εδράζεται στον εθνοφυλετισμό.
Λουκάς Σταύρου