Νομοθετικό κενό στην ελευθερία της έκφρασης;

11/03/2025

Ζωγράφος στην Ελλάδα εκθέτει έργα του σε κάποιο μουσείο με θέματα που ενοχλούν τα χριστιανικά νομιζόμενα ή πιστεύματα.

Πως πρέπει να λυθεί αυτό το ζήτημα που επανέρχεται συχνά στη δημοσιότητα;

Νομίζω η μόνη λύση πρέπει να δοθεί από τον νομοθέτη. Ο νομοθέτης θα πρέπει να καθορίσει ποια είναι τα όρια της ελευθερίας της τέχνης και της έκφρασης.

Όμως ο νομοθέτης οφείλει να ορίσει και τι είναι αλήθεια ούτως ώστε το νομοθέτημα του να προστατεύει την αλήθεια.

Εκτός εάν πρέπει να προστατεύεται από τον νόμο κάθε νομιζόμενο και όχι μόνο τα νομιζόμενα της επικρατούσας θρησκείας της ιουδαϊκής κοσμο”λογίας”.

Οπότε αν αθροιστούν τα νομιζόμενα και τα πιστεύματα μάλλον δεν θα μείνει χώρος ούτε για την αλήθεια ούτε για την ελευθερία της έκφρασης.

Διότι θα πρέπει να καλύψει ο νόμος και τις άλλες μορφές έκφρασης του λόγου όχι μόνο την ζωγραφική.

Ούτε η ποίηση ούτε η φιλοσοφία θα έχει δικαίωμα να θίγει τα νομιζόμενα.

Ειδικά η φιλοσοφία που ο ρόλος της είναι να ασκεί κριτική σε κάθε πρόταση που κατατίθεται στη συλλογική συνείδηση, σύμφωνα με την δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας, θα πρέπει να απαγορευτεί με ποινή θανάτου. Καθότι ο φιλόσοφος δεν πρόκειται ποτέ να πλειοψηφήσει της μάζας των οπαδών ή των πιστών.

Ας προχωρήσει λοιπόν ο νομοθέτης να δούμε ποια άκρη θα βρεθεί εφόσον το θέμα τεθεί σε δημόσιο διάλογο.

Τέλος ερωτώ πως πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διακωμώδησης των φυσικών αληθειών όπως είναι για παράδειγμα η βαρύτητα. Εάν ο ζωγράφος δημιουργήσει ένα άγγελο δεν παραβιάζει την αλήθεια της βαρύτητας; Ας το λάβει και αυτό υπόψιν του ο νομοθέτης.

Λουκάς Σταύρου