Η αλήθεια με τους ρωμιούς
Με τους ρωμιούς υπηκόους των καθέτων εξουσιών από τον καιρό που προσκύνησαν τον εβραίο και τα παραμύθια του δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε εμείς οι λίγοι Έλληνες της πατρώας κοσμοθεώρησης. Αν και μιλούμε την ίδια γλώσσα δεν συνεννοούμαστε.
Έχουμε διαφορετικό αξιακό υπόβαθρο που αλλάζει όλες τις παραμέτρους της νόησης, στην αισθητική, στην ηθική, στη πολιτική, στην κοινωνιοοικονομική αντίληψη.
Οι ρωμιοί διδάχθηκαν να είναι υπήκοοι και δεν πρόκειται να γίνουν πολίτες.
Συνεπώς μαζί τους δεν θα κτίσουμε την πολιτεία του εθνικού και λαϊκού αυτεξούσιου.
Αυτοί θέλουν αφέντες γιατί νοιώθουν νήπιοι που δεν έχουν την δυνατότητα και την ωριμότητα της αυτοθέσμισης και της ανάληψης ευθυνών.
Δεν μπορούν να είναι ελεύθεροι διότι νοιώθουν μειράκια που έχουν ανάγκη την μητρική φροντίδα.
Η εκκλησία, το κόμμα, το κράτος, όλοι οι θεσμοί της ετερονομίας αισθάνονται ότι τους αγκαλιάζουν με στοργή.
Οι σκιές στο σπήλαιο των θαυματοποιών είναι ο αληθινός τους κόσμος και είναι έτοιμοι να πεθάνουν για αυτόν τον κόσμο.
Νομίζω πως εκείνο που πρέπει να διεκδικήσουμε όντες κληρονόμοι του ελληνικού πολιτισμού στην πατρώα γη μας, είναι μια ξεχωριστή ελληνική παιδεία με δικά μας σχολεία και δικές μας αξίες και αν καταφέρουμε να αποσχίσουμε ένα κομμάτι γης ελληνικής εκεί να εδραιώσουμε το νέο ελληνικό κράτος.
Ο αγώνας είναι δύσκολος διότι πάντα θα επικρέμαται ο κίνδυνος να μας κάψουν ζωντανούς.
Ξένοι και απόκληροι στη πατρίδα μας.
Λουκάς Σταύρου