Λουκάς Σταύρου
Ζωγράφος, ποιητής, συγγραφέας, ενεργός πολίτης.

Ο Ελληνικός Κοινοτισμός για την τοπική αυτοδιοίκηση

Για εισφορές μέσω PayPal: https://paypal.me/lukestavrou.

Περιεχόμενα

  1. Για την υπεράσπιση των αξιών
  2. Η ισχύουσα τοπική αυτοδιοίκηση
  3. Ο θεσμός της λαϊκής συνέλευσης
  4. Οι ένοπλες κοινοτικές πολιτοφυλακές
  5. Η κοινοτιστική συνεργατική τράπεζα
  6. Η προοπτική της κοινοτιστικής πολιτείας
  7. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση

Για την υπεράσπιση των αξιών

Για την τοπική αυτοδιοίκηση το συγκεντρωτικό κράτος των αυτονομημένων αντιπροσώπων εφαρμόζει όσα επιτάσσουν οι Βρυξέλλες.

Μας επέβαλαν τα συγκροτήματα κοινοτήτων χωρίς να ερωτηθεί ο λαός. Τους είναι αδιάφορη η γνώμη του λαού.

Κατά τα άλλα αυτό το σύστημα κάθετης εξουσίας εκ των άνω το ονομάζουν δημοκρατία και καλούν τον λαό να επιβεβαιώσει την τυραννία με το κόλπο των εκλογών.

Μέσα από αυτό το σύστημα της κάθετης εξουσίας πολλά σχεδιάζει η ευρωπαϊκή ένωση για το παρόν και το μέλλον των υπηκόων της.

Έρχονται απάνθρωπα χρόνια που μπροστά τους θα ωχριά ακόμα και ο σκοτεινός μεσαίωνας.

Η πτωτική πορεία από το αξίωμα του πολίτη στον υπήκοο θα περάσει στο όνειδος του σκλάβου και του μετα-ανθρώπου που η ζωή του δεν θα λογίζεται κάτι ανώτερο από την ζωή των ζώων της φάρμας.

Η παγκόσμια ελίτ θα αποφασίζει ποιοι λαοί θα εξοντωθούν και ποιες πατρίδες θα αντικατασταθούν από νεοφερμένους πλυθησμούς.

Κάθε παραδοσιακή αξία που δοκιμάστηκε μέσα από τους αιώνες θα γκρεμιστεί για να αντικατασταθεί από τις υπαξίες της αντινόησης και της αντιφύσης.

Ο εξουσιαστικός επιστημονισμός με την βοήθεια των αυτονομημένων πολιτικών εξουσιών και του μονοπωλίου της κρατικής βίας θα επιβάλει τα αφηγήματα του ως αλήθειες που δεν θα έχουν καμία ανταπόκριση στην Φύση και τους νόμους της νοήσεως.

Ήδη τέτοιες φρικώδεις αφηγήσεις μας έχουν επιβληθεί όπως η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη που θα μας αλλάξει ότι ξέραμε για τον άνθρωπο και την γη.

Ο καπιταλισμός, ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση ως φυσιολογική εξέλιξη της οικονομίας και της ιστορίας.

Ο μετα-ανθρωπισμός ως η τελική κατάργηση των εθνοφυλετικών ταυτοτήτων και των πατρίδων.

Ο αθεϊσμός αφενός και και η μονοθεϊστική πανθρησκεία αφετέρου που είναι οι δύο όψεις της από-ιεροποίησης της Φύσης.

Ο ατομικισμός ως η κεντρική ουσία της δημοκρατίας που μας οδηγεί στον δικαιωματισμό και την πολτοποίηση των λαών και των πολιτισμών.

Ενώπιον αυτής της φρίκης εκείνο που πρέπει να κάνουμε για την υπεράσπιση των αξιών είναι να οργανωθούμε ενάντια στο σύστημα αρχίζοντας από την αλλαγή κατεύθυνσης από την περιοπή του σκλάβου και του υπηκόου στο αξίωμα του πολίτη.

Η αρχή της αλλαγής δεν θα γίνει από αρχηγούς και μεσσίες που θα έρθουν από αλλού, αλλά από τον απλό λαό που θα γίνει πολίτης στην μικρή κοινότητα του.

Από εδώ θα διεκδικήσει και θα πραγματώσει τον θεσμό της λαϊκής συνέλευσης και της συμμετοχής στα κοινά, τις ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές, την κοινοτιστική τραπεζική οργάνωση και στο αποκορύφωμα την μετάβαση από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία με τις στυγερές υπερεξουσίες της στην εθνική κοινοτιστική πολιτεία.

Η ισχύουσα τοπική αυτοδιοίκηση

Η ισχύουσα τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένας θεσμός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της κάθετης εξάρτησης στην κεντρική διοίκηση.

Όπως σε όλες τις εκλογές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μετά το κλείσιμο της κάλπης ο πολίτης καταργείται και μετατρέπεται σε υπήκοο αφού παραδώσει την εξουσία στους αντιπροσώπους του για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το σύστημα αυτό νεκρώνει κάθε δυνατότητα λαϊκής αυτονομίας και συμμετοχής στη πολιτική διαδικασία.

Οι αντιπρόσωποι όπως καταγράφεται από την ιστορική εμπειρία αυτονομούνται σε όλα τα επίπεδα της αντιπροσώπευσης από τις τοπικές κοινοτικές εκλογές μέχρι την εκτελεστική εξουσία και συμπεριφέρονται ως μονάρχες και ενίοτε ως δικτάτορες.

Από την πλευρά των υπηκόων η μόνη δυνατότητα που έχουν για να βρουν καποια λύση στα πολλαπλά προβλήματα τους είναι να υποκύψουν στους κομματικούς μηχανισμούς και να ζητήσουν εξυπηρέτηση, κοινώς ρουσφέτι.

Πρόκειται για μια κατάσταση που εξευτελίζει τον άνθρωπο και τον υποβιβάζει σε ζήτουλα και γλύφτη των εξουσιαστών, μικρών και μεγάλων.

Το αποτέλεσμα αυτού του συστήματος που λέγεται δημοκρατία είναι η καθολική αναίρεση της δημιουργικότητας του λαού και η υποβάθμιση του έθνους.

Οι δημιουργικές δυνάμεις του λαού απωθούνται και αντικαθίστανται από μετριότητες που τυγχάνει να ευνοούνται από τα κόμματα.

Κάθε πρόταση δημιουργίας ρίχνεται στα σκουπίδια και επιπλέει πάνω από το βούρκο της παρακμής η άγονη μετριότητα περιβεβλημένη από αμάθεια και αλαζονεία.

Το έθνος μεγαλούργησε όχι με αντιπροσωπευτική δημοκρατία αλλά με θεσμούς κοινοτισμού τους οποίους βρίσκουμε κυρίως στην αρχαία Ελλάδα και τους βλέπουμε να επιβιώνουν ακόμα και στις τυραννικές συνθήκες της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κοινώς βυζάντιο μέχρι και στα χρόνια της Οθωμανικής κατοχής.

Με την επικράτηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που δεν αποτελεί εθνική πνευματική παράδοση αλλά έρχεται από την λεγόμενη δύση και συγκεκριμένα από τον βρετανικό κοινοβουλευτισμό και την γαλλική επανάσταση, ο αρχέγονος θεσμός του κοινοτισμού συρρικνώθηκε και καταργήθηκε στη πράξη.

Οι σκοτεινές δυνάμεις της ολιγαρχίας κατόρθωσαν να επικρατήσουν και να φτιάξουν ένα είδος πολίτη της μιάς κυριακής που ακόμα και τότε κατευθύνεται όχι από ελεύθερη βούληση αλλά από την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης και τους μηχανισμούς των κομμάτων που είναι εργαλεία της ολιγαρχικής τραπεζοκρατικής υπερεξουσίας.

Έτσι η σύγχρονη αντιπροσωπευτική δημοκρατία αποτέλεσε ένα πέρασμα της υπερεξουσίας των παλαιών τσιφλικάδων στους τωρινούς τραπεζίτες και λοιπούς ευνοούμενους.

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία με λίγα λόγια υπήρξε η εξέλιξη του μεσαιωνικού τσιφλικαδισμού που τον απολάμβαναν διάφορες φαμίλιες μαζί με την εκκλησία.

Και εμείς ο λαός, σκλάβοι τότε, σκλάβοι και σήμερα.

Ποιο είναι το ζητούμενο;

Να επενεύρουμε ως λαός την αυτόνομη πολιτική μας βούληση και να την προστατέψουμε με θεσμούς κραταιούς ώστε καμιά ολιγαρχία να τους γκρεμίσει στο μέλλον. Θεσμούς λαικής εξουσίας και αέναης λαϊκής συμμετοχής σε όλες τις βαθμίδες της πολιτειακής εξουσίας αρχίζοντας από την κοινοτική αυτοδιοίκηση.

Όπου υπάρχει αυτεξούσιος λαός υπάρχει και έθνος ισχυρό και ελέυθερο που δεν γονατίζει ούτε στους ξένους ούτε στους ντόπιους δεσπότες.

Αυτή την αναγέννηση θα την φέρει ο εθνικός κοινοτισμός ιδιαίτερα σήμερα που η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να θραύσει την εθνοφυλετική δομή των κοινοτήτων μας ενσωματόνωντας μετανάστες κάθε λογής και κάθε πολιτισμικού μορφώματος.

Αν συνεχίσει αυτή η κατηφόρα δεν θα μπορούμε να λέμε ότι είμαστε έλληνες με μια συγκεκριμένη πολιτισμική ταυτότητα και παράδοση διότι θα θίγονται οι ξένοι έποικοι και κάθε λογής παρανοϊκοί δικαιωματιστές.

Καταλήγουμε σε μια βεβαιότητα. Ότι οι χαλεποί καιροί της κάθετης εξουσίας και των σχεδίων της που τα βλέπουμε να εφαρμόζονται με την διάλυση των λαϊκών παραγωγικών δυνάμεων και την συσσώρευση του πλούτου σε λίγους τραπεζίτες και παροικούντες της τραπεζιτικής ληστοσυμμορίας, με υγειονομικούς εξαναγκασμούς, με υποχρεωτικούς προσηλυτισμούς των παίδων σε ιδεολογήματα τύπου λοάτκι και άλλα παρόμοια, με σχέδια ηλεκτρονικού ελέγχου της σκέψης και του σώματος, με γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και κατάργηση της παραδοσιακής διατροφής, με αστυνομοκρατία και ενίσχυση των δυνάμεων του κρατικού μονοπωλίου της βίας, με διεύρυνση της φορολογικής βίας και του ελεγχου κάθε παραγωγικής δραστηριότητας από ένα κεντρικό μηχανισμό, με συστήματα παρακολούθησης του λαού και πολλά άλλα σχετικά, επιβάλλεται λαϊκή αντίσταση και αγώνας κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης.

Ο θεσμός της λαϊκής συνέλευσης

Θεμέλιο του κοινοτισμού είναι η φυσική δομή της κοινότητας που θεσμίζεται από την ίδια την ζωή στην ιστορική της εξέλιξη. Η κοινότητα είναι φυσικός οργανικός δεσμός ανθρώπων με κοινή καταγωγή, κοινή πολιτισμική ταυτότητα που περιλαμβάνει αξιακό σύστημα μέχρι έθιμα και άγραφους νόμους και κοινή ιστορική εμπειρία.

Η δυνατότητα των πολιτών της κοινότητας να συνέρχονται σε συνέλευση και να αποφασίζουν για ότι αφορά τον κοινό βίο αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας που πραγματώνεται ως αυτοδιοίκηση και αυτοθέσμιση.

Η ιστορική εμπειρία μας διδάσκει πως η δυνατότητα της αυτοθέσμισης ως θεσμός δεν προήλθε εκ των άνω δηλαδή από μιαν ανώτερη αρχή ή εξουσία αλλά τέθηκε εκ των κάτω δηλαδή από τον ίδιο τον λαό σε τοπικό επίπεδο για να επεκταθεί στο επίπεδο της πόλεως.

Η δυνατότητα της αυτοθέσμισης είναι έμφυτη στον άνθρωπο στο πλαίσιο της κοινότητας του και ως εκ τούτου παρά το γεγονός ότι έχει καταπατηθεί από συγκεντρωτικές εξουσίες όπως είναι σήμερα η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, μπορεί να ανακτηθεί και έτσι να γίνει το πέρασμα του ανθρώπου από την κατάσταση του υπηκόου στην κατάσταση του πολίτου από την κατάσταση του ραγιαδισμού στην κατάσταση της ελευθερίας.

Στις τωρινές συνθήκες καλείται ο λαός να επαναφέρει τον θεσμό της κοινοτικής τοπικής συνέλευσης και να παλέψει για την αυτοδιοίκηση του κόντρα στην κάθετη εξουσία, κόντρα στους αυτονομημένους τοπάρχες της εκλόγιμης τυραννίας. Η δημοκρατία αυτή επιτρέπει την ανάδυση μικρών τυρανίσκων στην τοπική λεγόμενη αυτοδιοίκηση που δεν δίνουν λόγο σε κανένα και ως συνήθως κάνουν ότι τους κατέβει ή απλά δεν κάνουν τίποτα και αφήνουν την κοινότητα να σαπίζει στην στασιμότητα.

Η αναθέσμιση της λαϊκής συνέλευσης θα θέσει τέλος στις μικρές τυραννίες και στις υπερφίαλες συμπεριφορές που τις συνοδεύουν.

Χρειάζεται ένας χώρος συγκέντρωσης ή έστω ένα καφενείο μέχρι να γίνει δυνατή η οικοδόμηση ειδικού χώρου για την λαϊκή συνέλευση, όπου να μπορεί ο λαός να συνέρχεται και να θέτει σε ανοικτό και ελεύθερο διάλογο τα ζητήματα που απασχολούν την κοινότητα.

Από την συμμετοχή και τον διάλογο θα προκύπτουν πάντοτε προτάσεις οι οποίες θα κατατίθενται μέσω ενός ανακλητού εκπροσώπου στην κρατική ψευτο-αυτοδιοίκηση και κατα περίπτωση να απαιτείται η υλοποίηση τους.

Μέχρι να ανατραπεί πλήρως η αυτονομημένη τοπική εξουσία και να εφαρμοστεί η κοινοτιστική εξουσία όπου δεν θα υπάρχουν μόνιμοι αντιπρόσωποι αλλά εντεταλμένοι και ανακλητοί από την λαϊκή βάση δηλαδή από την κοινοτική συνέλευση.

Στις ισχύουσες συνθήκες η ελεύθερη κοινοτική συνέλευση δικαιούται να απαιτήσει:

  • Πρώτον: αναφορά εσόδων και εξόδων σε τακτά χρονικά διαστήματα.

  • Δεύτερον: γνωστοποίηση των έργων που πρέπει να γίνουν και να λαμβάνεται υπόψιν η γνώμη των πολιτών της κοινότητας.

  • Τρίτον: εφαρμογή των αποφάσεων και των νόμων προς όφελος ολόκληρης της κοινότητος και όχι ορισμένων ή μιας τοπικής ολιγαρχίας που έλκει την καταγωγή της από τα μαύρα χρόνια της κατοχής με τους ντόπιους τσιφλικάδες και τοκογλύφους που αφαίμασσαν τους φτωχούς και ανυπεράσπιστους.

  • Τέταρτο: κοινοτιστικός έλεγχος και αξιοποίηση για το κοινό καλό της κοινοτικής περιουσίας.

  • Πέμπτο: κοινοτιστική διαχείριση των εγκαταλελειμμένων παραγωγικών γαιών και οικιών με στόχο την επάνοδο νέων ανθρώπων στις κοινότητες που έχουν ερημώσει από την αστυφιλία.

  • Έκτο: κοινοτιστική διαχείριση του κοινοτικού τραπεζικού οργανισμού που θα απαιτήσει ο λαός την σύσταση του.

  • Έβδομο: πολιτισμική αναβάθμιση με ανάδειξη των ντόπιων δημιουργών πολιτιστικού έργου.

  • Όγδοο: κοινοτιστική συνεργασία με τα κατά τόπους σχολεία για την καλλιέργεια περιβαλλοντικής κουλτούρας ώστε να πρασινίσουν οι τόποι και να μάθουν οι άνθρωποι να μην πετάνε σκουπίδια και να μην καταστρέφουν με οποιοδήποτε τρόπο το φυσικό περιβάλλον. Να μάθουν επίσης πως πρέπει να στηθεί η οικοσυστημική καλλιέργεια κόντρα στην χημική καλλιέργεια και τα προβλήματα υγείας που προκαλεί.

Με αυτά και πολλά άλλα που θα καταθέτει κατά καιρούς η λαϊκή συνέλευση οι κοινότητες της υπαίθρου θα αναζωογονηθούν και θα μπει ένα γερό θεμέλιο για την ριζική ανασυγκρότηση της πατρίδος, μιας πατρίδος που δεν θα είναι τσιφλίκι των ολίγων αλλά η γη των πατέρων πάνω στην οποία ο ίδιος ο λαός είναι αφέντης, δημιουργός πολιτισμού, οργοτόμος και πολεμιστής. Πολίτης, ιδιοκτήτης, οπλίτης.

Οι ένοπλες κοινοτικές πολιτοφυλακές

Όλα τα απολυταρχικά συστήματα, από τους αυτοκρατορικούς δεσποτισμούς, στα κομμουνιστικά καθεστώτα, και τις ακροδεξιές δικτατορίες μέχρι την ισχύουσα ολιγαρχική τυραννία της δημοκρατικής τραπεζοκρατίας βασίζονται σε ένα προαπαιτούμενο που είναι ο αφοπλισμός του λαού.

Θέλουν ένα λαό υπόδουλο ο οποίος να μην έχει καμία δυνατότητα αντίστασης και πρόταξης της αυθεντικής του θέλησης ώστε να επιβάλλουν σε αυτόν ότι επιθυμούν και γενικά ότι ευνοεί τα συμφέροντα και τα σχέδια τους .

Ο θεσμός του ένοπλου λαού έρχεται από την αρχαία Ελλάδα.

Στη Σπάρτη κυρίως πήρε το όνομα Απέλλα και αποτελούσε την συνέλευση των ενόπλων πολιτών που λάμβαναν μέρος στις αποφάσεις που αφορούσαν την πόλη και μάλιστα σε πλείστες περιπτώσεις υπερίσχυαν και των βασιλέων και της γερουσίας.

Η κατάργηση του πολίτη με το πέρασμα από τις πόλεις κράτη στις αυτοκρατορικές εξουσίες ολοκληρώθηκε με τον αφοπλισμό του λαού ο οποίος κατάντησε μια μάζα υπηκόων.

Στη σύγχρονη δημοκρατία η μάζα των υπηκόων πήρε δικαίωμα ψήφου χωρίς όμως να αποκτήσει το αξίωμα του πολίτη. Απλά μέσα από την εκλογική διαδικασία συμμετέχει στην αυτοκατάργηση της βούλησης της και στην παράδοση της εξουσίας στους λεγόμενους αντιπροσώπους της.

Η δημοκρατία η σημερινή είναι η συνέχεια της απολυτοκρατίας του μεσαίωνα και φέρει μαζί της τα κεντρικά χαρακτηριστικά του συγκεντρωτισμού και του μονοπωλίου της βίας από μια κεντρική εξουσία που ενεργεί αυτόνομα και ετσιθελικά.

Το αίσχος της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας θα καταργηθεί αν συντελεστεί το πέρασμα από την μάζα των υπηκόων στις κοινότητες. Τότε το άτομο θα αντικατασταθεί από την οργανική εθνοφυλετική κοινότητα που είναι ριζωμένη με την γη και το αίμα και την εργασία.

Στις οργανικές κοινότητες του λαού ο πολίτης θα ξαναγίνει οπλίτης και ιδιοκτήτης.

Γιατί θα εξαρτάται από την δική του βούληση να καταργήσει τα σύγχρονα τσιφλίκια και την υπερσυγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε λίγα χέρια δηλαδή σε σύγχρονους τσιφλικάδες και τραπεζίτες.

Συνεπώς ο κύριος λόγος που θέλουμε να ανασυσταθεί ο θεσμός του ένοπλου λαού στα πλαίσια της κοινοτικής συνέλευσης είναι η ανάδυση στην ιστορία του αξιώματος του πολίτη και της λαϊκής εξουσίας.

Ο ένοπλος λαός είναι ο ελεύθερος λαός που ασκεί εξουσία στη πατρίδα του, στην εργασία του και στην παραγωγή και διαχείριση του πλούτου.

Συνακόλουθα η πατρίδα θα ωφεληθεί τα μέγιστα από τον θεσμό του ένοπλου λαού γιατί θα γίνει πιο αποτελεσματική η αντιμετώπιση τωρινών προβλημάτων όπως είναι η εγκληματικότητα, η τουρκική κατοχή, ο υβριδικός πόλεμος που μετέρχεται η Τουρκία χρησιμοποιώντας το μεταναστευτικό και άλλα.

Οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές πρέπει να έχουν αυτονομία δράσεως και επιβολής του νόμου στην περιοχή εκάστης κοινότητας και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνουν εξαρτήματα του κρατικού μονοπωλίου της αστυνομικής επιβολής.

Οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές σε συνεργασία με τον στρατό θα εκπαιδεύσουν στα όπλα τους νέους και τις γυναίκες και έτσι ένα πνεύμα μαχητικότητας θα αντικαταστήσει την τωρινή ραθυμία και την ροπή προς ότι παρακμιακό κουβαλεί ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός τον οποίον η Ευρωπαϊκή Ένωση υπηρετεί αδιαλείπτως.

Οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές θα είναι επίσης σε θέση να αποτρέψουν τα όποια σχέδια της νέας τάξης εις βάρος των λαών που τα ζήσαμε με τους καταναγκαστικούς εμβολιασμούς και την υγειονομική τυραννία ή ακόμα με την προσηλυτιστική εισβολή στα σχολεία του ιδεολογήματος του λοατκισμού και με ότι άλλο θέσει σε εφαρμογή στο μέλλον η σκοτεινή εξουσία του πλανήτη που ενώπιον της γονατίζουν οι ντόπιες δημοκρατικές εξουσίες.

Οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές θα είναι η ασπίδα του λαού σε οποιαδήποτε επιβουλή και αυθαιρεσία.

Διότι καμιά κεντρική εξουσία δεν θα χειρίζεται μονοπωλιακά την ένοπλη βία εναντίον της λαϊκής ελευθερίας.

Ο ένοπλος λαός θα σημαίνει ακόμα την αποτροπή κάθε ξένης δύναμης που θα επιχειρήσει να επιβάλει εγκάθετες δικτατορίες.

Ο ένοπλος λαός θα είναι πάντοτε η φρουρά του έθνους και της πατρίδος.

Η κοινοτιστική συνεργατική τράπεζα

Το μεγάλο μυστικό των τραπεζών είναι ότι το χρήμα που παρέχεται ως δάνειο δημιουργείται από το μηδέν.

Η ποσότητα του δανειζόμενου χρήματος προστίθεται στην κυκλοφορία χωρίς να μειώνονται στο ελάχιστο ούτε οι καταθέσεις των πελατών τους ούτε τα κύρια κεφάλαια των μετόχων.

Την στιγμή που παρέχεται ένα δάνειο αυτόματα αυτό το δάνειο γίνεται περιουσιακό στοιχείο του τραπεζίτη δηλαδή πλούτος για τον τραπεζίτη.

Την δυνατότητα αυτή να παράγει ο τραπεζίτης χρήμα εκ του μηδενός δεν του την έδωσε κανένας θεός παρά μόνον το ταξικό κράτος το οποίο η ολιγαρχία ελέγχει προ αμνημονεύτων χρόνων.

Ο τραπεζίτης κληρονόμησε αυτό το δικαίωμα και στην σύγχρονη δημοκρατία όπου το τραπεζικό σύστημα θεωρείται θεσμός υπερεξουσίας που κανένας δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει και καταργήσει.

Τα πολιτικά κόμματα με την σειρά τους ως αλληλοδιαδεχόμενα στην εξουσία υποκλίνονται σε αυτό τον καθαρά ληστρικό ολιγαρχικό θεσμό πάντοτε με το αζημίωτο.

Έτσι ο λαός μαθαίνει να υποκλίνεται και αυτός στην υπερεξουσία του τραπεζικού συστήματος που όπως είπαμε είναι θεσμός συνωμοσίας της πολιτικής εξουσίας με την ολιγαρχία του πλούτου που η πηγή του είναι η ληστεία της εργασίας του λαού.

Ακόμα και την εποχή που υπήρχε η συνεργατική τράπεζα ο πλούτος διαμοιραζόταν μέσα από σκοτεινά τούνελ της κεντρικής διοίκησης με την ολιγαρχία και το πολιτικό προσωπικό.

Υπήρχε βέβαια η διαφορά με τις ιδιωτικές τράπεζες όπου ο λαός μπορούσε να δανειστεί ευκολότερα χρήματα και αυτό ήταν καλό. Όμως ο λαός σε καμία περίπτωση δεν εποφελούνταν από τα περιουσιακά στοιχεία του δανεισμού.

Αυτό το σύστημα της ληστρικής συνωμοσίας πολιτικής εξουσίας και τραπεζιτών θα ισχύει όσο η πολιτική εξουσία δεν θα ανήκει στον λαό, όσο δηλαδή ο λαός δεν θα μπορεί να ασκεί εξουσία και να ελέγχει το σύνολο της οικονομικής διαδικασίας.

Αν ο λαός αποκτήσει εξουσία τότε το ισχύον τραπεζικό σύστημα θα γκρεμιστεί σε μια νύχτα και η ολιγαρχία θα χάσει όσα λήστευε επι αιώνες.

Για να φτάσουμε όμως στην κατάσταση της πλήρους λαϊκής εξουσίας από κάπου πρέπει να αρχίσουμε και αυτό το κάπου είναι η τοπική αυτοδιοίκηση.

Οι κοινότητες μας καλούνται να διεκδικήσουν την ανασύσταση του παλαιού συνεργατισμού πάνω σε κοινοτιστική βάση, δηλαδή την θέσμιση της κοινοτιστικής τράπεζας.

Αυτό σημαίνει ότι κάθε κοινότητα ή αυτόνομη συνεργασία κοινοτήτων θα έχει την δική της τράπεζα για να προσφέρει δάνεια στους κατοίκους της περιοχής αποκλειστικά ώστε να αναπτυχθεί η περιοχή των κοινοτήτων και όχι να κατευθύνονται τα δάνεια σε περιοχές εκτός της κοινοτικής επικράτειας.

Δυνατότητα δανεισμού από την κοινοτική τράπεζα πρέπει να έχει όποιος ζει και εργάζεται και επενδύει εργασιακά στην περιοχή της κοινότητος.

Αυτό θα δώσει τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη της υπαίθρου και θα ελκύσει πληθυσμό από τα αστικά κέντρα τόσο ώστε να γίνουν βιώσιμες οι περιοχές της υπαίθρου που σήμερα είναι εγκαταλελειμμένες και προσφέρονται μόνο για την δημιουργία μεγάλων τσιφλικιών από τράπεζες και λοιπούς ολιγάρχες.

Χιλιάδες εργαζόμενοι στις πόλεις για ένα κομμάτι ψωμί καθώς και άνεργοι θα εγκατασταθούν στην ύπαιθρο και ‘ένας νέος παραγωγικός κύκλος θα ανοίξει προς όφελος των πολλών.

Οι κοινότητες πρέπει να διεκδικήσουν την δημιουργία των κοινοτιστικών τραπεζών όπου θα μπορεί να γίνει η μεταφορά των καταθέσεων των κοινοτών από τις ιδιωτικές τράπεζες στην τράπεζα του λαού.

Θα διεκδικήσουν επίσης το δίκαιο του δανεισμού σύμφωνα με την μέθοδο των κλασματικών αποθεμάτων κατόπιν συμφωνίας που θα συνάψουν με την κεντρική τράπεζα στη βάση της ισχύουσας κατάστασης με τις ιδιωτικές τράπεζες.

Θα διεκδικήσουν ακόμα την κοινοτική ιδιοκτησία των δανείων και την αυτόνομη διαχείριση τους για το συλλογικό κοινοτικό καλό.

Αυτό σημαίνει πως οι κοινότητες θα πάψουν να εξαρτώνται από το συγκεντρωτικό κράτος και τον κρατικό προϋπολογισμό καθότι θα έχουν δικούς τους πόρους που θα προέρχονται από την εργασία των κοινοτών τους.

Όταν αυτό θα γίνει πραγματικότητα σε λίγο σχετικά χρονικό διάστημα οι κοινότες θα πάψουν να επιβαρύνονται με τους δυσβάστακτους φόρους.

Η αυτοχρηματοδότηση των κοινοτήτων θα απαλλάξει τον λαό από την κοινοτική φορολογία και οι φτωχοί και ανύμποροι κοινότες θα δουν το φώς της κοινοτιστικής αλληλεγγύης να διώχνει το σκοτάδι της δυσπραγίας τους.

Μα πάνω από όλα θα ενισχυθεί οικονομικά η οικογένεια και η γέννηση παιδιών ώστε να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του εθνικού πληθυσμού.

Όπου υπάρχουν τα κτήρια του παλιού συνεργατισμού θα περάσουν στην χρησικτησία της νέας κοινοτιστικής τράπεζας.

Συνακόλουθα θα μπορούσε να ξανασυσταθει και ο θεσμός των συνεργατικών παντοπωλείων που θα στηρίζεται στην αρχή της παροχής εργασίας στους ντόπιους και τα κέρδη θα διαμοιράζονται υπο την μορφή μερίσματος στους ντόπιους καταναλωτές.

Έτσι θα κτυπηθεί το θηριώδες καρτέλ των υπεραγορών που ανήκουν σε ξένες εταιρείες. Ο λαός θα μπορέσει μέσα από τα συνεργατικά παντοπωλεία του να ανταγωνιστεί τα ξένα ολιγοπώλια.

Ξέχωρα οτι θα απαιτήσει και αυστηρό έλεγχο στην εμπορία προϊόντων που βλάπτουν την υγεία του λαού. Διότι το κεντρικό γραφειοκρατικό κράτος αρνείται να ασκήσει υγειονομικό έλεγχο διότι είναι υποταγμένο στις έξωθεν επιβληθείσες αρχές της καπιταλιστικής κατανάλωσης.

Ο εθνικός κοινοτισμός είναι αποφασισμένος να κτυπήσει την καπιταλιστική νοοτροπία και να υπερασπιστεί την υγεία του λαού προληπτικά μέσα από τον έλεγχο των προϊόντων κατανάλωσης.

Η νέα κοινοτιστική τραπεζική οργάνωση θα είναι σε θέση να ανοίξει χιλιάδες θέσεις εργασίας με προοπτική σταθερής ανάπτυξης που θα επιτρέψει επίσης τον επαναπατρισμό των νεων που εκδιώχθηκαν από την Κύπρο μέσα από το ισχύον τραπεζοκρατικό οικονομικό σύστημα.

Όλα μπορούν να αλλάξουν προς το βέλτιστο αν ο λαός κατανοήσει πως αυτός δημιουργεί τον πλούτο με την εργασία του και πως έχει το δικαίωμα να δημιουργεί και διαχειρίζεται ο ίδιος και το μέσον του χρήματος.

Η προοπτική της κοινοτιστικής πολιτείας

Το όραμα της μετάβασης από την τραπεζοκρατική δημοκρατία με τις υπερεθνικές καπιταλιστικές εξαρτήσεις της στον εθνικό κοινοτισμό έχει σαν βάση του όχι μίαν αόριστη λαϊκή κυριαρχία αλλά την εμπράγματη λαϊκή εξουσία η οποία εδράζεται στην τοπική αυτοδιοίκηση των κοινοτήτων και στο θεσμό της τοπικής λαϊκής συνέλευσης.

Από τις κοινοτικές συνελεύσεις μπορεί στη συνέχεια να συγκροτηθεί με τους ανακλητούς εκπροσώπους των η μεγάλη επαρχιακή συνέλευση των κοινοτήτων και παρα πέρα να ανυψωθεί σε ένα βουλευτικό σώμα επικράτειας εξαρτώμενο και ελεγχόμενο από τις επαρχιακές συνελεύσεις.

Μέσα από αυτή την πυραμιδωτή εκπροσώπηση της λαϊκής βούλησης ο ίδιος ο λαός γίνεται ο νομοθέτης και μοιράζει την δυνατότητα του νομοθετείν τόσο στις επαρχιακές συνελεύσεις όσο και στην βουλή της επικράτειας.

Η κεντρική βουλή νομοθετεί περί θεμάτων που αφορούν την επικράτεια ενω οι επαρχιακές συνελεύσεις νομοθετούν σε ζητήματα που αφορούν τις επαρχίες. Το ίδιο συμβαίνει και στην εκτελεστική εξουσία όπου οι υπουργοί δεν διορίζονται από κάποιο πρόεδρο ή αρχηγό του κράτους αλλά από τις επαρχιακές συνελεύσεις περιοδικά με δικούς τους εκπροσώπους που τους επιλέγει η επαρχιακή συνέλευση.

Ο πρόεδρος του κράτους θα ορίζεται εκ περιτροπής από το υπουργικό συμβούλιο ώστε όλες οι επαρχιακές συνελεύσεις να περνούν κατά τακτά διαστήματα από την προεδρία της εκτελεστικής εξουσίας και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορεί ο πρόεδρος να αυτονομηθεί και να ασκήσει αυθαίρετη εξουσία.

Στην ουσία ο πρόεδρος του κράτους δεν θα παράγει πολιτική διότι αυτή θα παράγεται εκ των κάτω μέσα από την πυραμίδα των λαϊκών συνελεύσεων που θα μπορούν όποτε κρίνουν δίκαιο να ζητήσουν την αντικατάσταση του.

Δικαίωμα ελέγχου και εποπτείας σε κάθε πολιτική πράξη κυρίως σε ότι αφορά τα μεγάλα εθνικά θέματα θα έχει και η υπάτη εξουσία του ένοπλου λαού.

Πρόσθετα ο λαός θα διασφαλίζει την εξουσία του με το κοινοτιστικό σύνταγμα αφενός και αφετέρου με τον θεσμό της υπάτης αρχής που θα αναγορεύεται από τις ένοπλες πολιτοφυλακές.

Μέσα από αυτή την δομή του κοινοτιστικού πολιτεύματος δύο ρεύματα εξουσίας που θα εκπορεύονται από τις λαϊκές δυνάμεις θα συνενώνονται και θα συνεργάζονται αποτρέποντας κάθε δυνατότητα παλιννόστησης των τυράννων ολιγαρχών και κάθε ξένη επιβουλή.

Η λαϊκή κυριαρχία θα συνεπάγεται την εθνική κυριαρχία.

Τα δύο ρεύματα λαικής εξουσίας είναι το μεν πρώτο οι λαϊκές συνελεύσεις με την πυραμιδωτή δομή νομοθετικής εξουσίας που ελέγχει και την εκτελεστική εξουσία και το δεύτερο ρεύμα πολιτικής βούλησης είναι ο ένοπλος λαός που θα διατρανώνει την απόφαση του να υπερασπιστεί την λαϊκή και εθνική κυριαρχία. Στην υπάτη εξουσία του εθνικής απέλλας δικαίωμα διεκδίκησης της αρχής θα έχουν μόνο όσοι έχουν να καταθέσουν έργο κοινοτιστικής φιλοσοφίας και πρακτικής.

Ο κρατικός μηχανισμός θα είναι υπόλογος και αυτός στην κοινοτιστική νομοθετική πυραμίδα δηλαδή στην άμεση λαϊκή εξουσία.

Η κοινοτιστική τραπεζική οργάνωση συνακόλουθα θα αντικαταστήσει το ισχύον ληστρικό καπιταλιστικό τραπεζικό σύστημα και θα καταργήσει οριστικά την εκμετάλλευση της συλλογικής εργασίας του λαού από τους ολιγάρχες και τους πολιτικούς συνεργάτες τους.

Όμως η αρχή της αλλαγής είναι η αυτοθέσμιση της κοινοτικής συνέλευσης.

Η λαϊκή συνέλευση είναι η αρχή της κατάργησης της αντιπροσώπευσης και της κατάργησης συνάμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με τον γραφειοκρατικό συγκεντρωτισμό και τα συγκοινωνούντα δοχεία της διαφθοράς.

Η λαϊκή συνέλευση είναι ο αυτοθεσμός της πολιτικής και πνευματικής αφύπνισης του λαού και του έθνους που θα εγκαινιάσει ένα νέο κύκλο υψηλού ελληνικού πολιτισμού και εθνικής ισχύος.

Όπου οι κοινότητες των ελλήνων θα αντιταχθούν στον ατομικισμό και την οχλοκρατική ομοιογενοποίηση της καπιταλιστικής ή σοσιαλιστικής δημοκρατίας.

Όταν ο λαός απελευθερωθεί από τα δεσμά της ολιγαρχικής εκμετάλλευσης και του σκοταδισμού θα αναχθεί σε ένα υψηλό επίπεδο δημιουργικότητας , παιδείας και πολιτισμού.

Ο αυτεξούσιος δημιουργικός και ελεύθερος άνθρωπος είναι ο σκοπός και το ύψιστο όραμα του ελληνικού κοινοτισμού.

Η αναγεννητική ιδέα του ελληνικού κοινοτισμού θα εφέλξει τις ζωντανές λαϊκές δυνάμεις για να συγκροτήσουν το κοινοτιστικό κίνημα που θα δώσει την μάχη της αλλαγής και της μετάβασης στην εθνική πολιτεία του κοινοτισμού.

Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση

Ο νέος νόμος που μας επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με την λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση είναι το τελειωτικό κτύπημα στην προ πολλού προβληματική αυτοδιοίκηση των κοινοτήτων.

Τα συμπλέγματα κοινοτήτων της υπαίθρου αποτελούν στην ουσία κάθετη κρατική διοίκηση και υπαγωγή των κοινοτήτων σε ένα όργανο διοίκησης του συγκροτήματος άμεσα εξαρτώμενο και ελεγχόμενο από την συγκεντρωτική διοίκηση των επάρχων και του υπουργείου.

Μια νέα απρόσωπη γραφειοκρατία με πρόσθετα χαράτσια θα πέσει στα κεφάλια των φτωχών κατοίκων των χωριών μας που τα έχει ρημαξει η αγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αδιαφορία του κράτους, ύστερα μάλιστα από το κλείσιμο των συνεργατικών τραπεζών στο όνομα του τραπεζοκρατικού συγκεντρωτισμού.

Οι κρατούντες τόσο οι ντόπιοι όσοι και των Βρυξελλών θέλουν να επιβάλουν την τυραννία τους μέχρι και στο τελευταίο χωριό μας και να μας μετατρέψουν σε ραγιάδες των τραπεζών και της κρατικής γραφειοκρατίας που κάθε φορά ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών αλλάζει κομματικό αφέντη και κομματόσκυλα σε όλα τα πόστα.

Αν θέλουμε να ζήσουμε αυτόνομοι και ελεύθεροι πρέπει να ορθώσουμε την θέληση μας ενάντια στα ξένα και ντόπια κέντρα αποφάσεων, ενάντια στον συγκεντρωτισμό και την γραφειοκρατία.

Στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε ή μόνη ελπίδα για αλλαγή της κατάστασης περνά μέσα από την διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας.

Έχουμε μια τεράστια εθνική κληρονομιά από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε γνώση και να την εφαρμόσουμε στις δικές μας συνθήκες.

Ο διαχρονικός ελληνικός κοινοτισμός μπορεί να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο εθνικό κοινοτισμό που θα σταθεί αντιμετωπος με τις συνθήκες της σύγχρονης τυραννίας σε όλα τα πεδία της ζωής.

Διεκδικούμε την θέσμιση των λαϊκών συνελεύσεων, την σύσταση των ενόπλων λαϊκών πολιτοφυλακών, την πυραμιδωτή ανακλητή εκπροσώπηση και εξουσία του λαού, την αποκέντρωση της νομοθετικής εξουσίας και τον άμεσο έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας, την κατάργηση της ληστείας του τραπεζικού συστήματος και την αντικατάσταση του από την κοινοτιστική τραπεζική οργάνωση που θα χρηματοδοτεί την εργασία του λαού, την επιστροφή στην ύπαιθρο και την νέα οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, την κοινοτικοποίηση των τσιφλικιών και της καπιταλιστικής υπερσυγκέντρωσης του πλούτου, την ίδρυση λαϊκών μέσων ενημέρωσης που θα εκπέμπουν την φωνή του λαού, την ανύψωση του φρονήματος και την ανασύνταξη των δυνάμεων μας για την απελευθέρωση της γης μας από τους κατακτητές και τους ντόπιους εκμεταλλευτές.

Το όραμα του εθνικού κοινοτισμού θα αρχίσει να πραγματώνεται από τον αγώνα της κοινοτιστικής ανασυγκρότησης της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αν κατορθώσουμε να ασκήσουμε λαϊκή εξουσία στις κοινότητες μας τότε θα κατορθώσουμε να επεκτείνουμε την λαϊκή εξουσία σε ολόκληρο το έθνος.

Όμοδος 2024