Στον Μάρκο Δράκο
Σε θυμούνται οι παγερές βουνοκορφές
οι άναστρες νύχτες που αφουγκράστηκαν
τους χτύπους της καρδιάς σου
σε θυμούνται οι φλογισμένες ημέρες
με το πολυβόλο στα χέρια
να πορεύεσαι τον δρόμο της ελευθερίας
σε θυμούνται
τα πρώτα λουλούδια
τα πρώτα κελαηδήματα
τα μυρωμένα πευκόκλαδα
που κράτησαν το σώμα σου
νεκρό, περιφερόμενο
την λατρεμένη γη σου
σε θυμούνται
οι πορφυρές ακτίδες της αυγής
να προσφέρεις την ψυχή σου
ω νεότης στον ήλιο.
Λουκάς Σταύρου