Σιγή του τάφου

09/11/2020

(Επι του τάφου του αδελφού μου Άννινου στις 8 Νοέμβρη 2020)

Φεύγουν οι τεθλιμμένοι συγγενείς και φίλοι
και στο τέλος μένει
η παγερή σιγή του τάφου
και από την θλίψη μας
μια απορία
υψώνεται στον ουρανό.
Εδώ τελειώνει η ζωή;
Τόσο άδοξα σβήνει
ο φλογερός και ζωηφόρος λόγος
ως τυχαίο συμβάν
μιας ύπαρξης παροδικής;
Και όμως
μέσα στη σκοτοδίνη μας
σαν νυχτερίδα φτερουγίζει
η θερμαίνουσα ελπίδα.
Ο Λόγος
που μας έδωσε την συνείδηση
η αφή της ψυχής
στη δάδα του σώματος
την προετοιμασμένη
από τα βάθη των ουρανών
και των αιώνων
σκέψη και βούληση θεϊκή
δεν καταβάλλεται από τον θάνατο.
Η δάδα σβήνει κάποτε
μα η φλόγα της ψυχής
ξαναγυρίζει
στο αιθέριο πεδίο της
το γενεσιουργό
μεταλαμπαδευόμενη
και αυξάνουσα το φως της.
Καλοτάξιδη η αγνή ψυχή σου
αγαπημένε μου αδελφέ.
Χαίρε ανίκητη ζωή.

Λουκάς Σταύρου