Απελευθέρωση

Νύχτα τρισκότειδη
υπνωμένες οι ψυχές
δεν έχουν πια τη δύναμη
να κοιτάξουν τους ουρανούς
ο σπορέας εξόριστος από τη γη του
περίγελο μιας στείρας εποχής.
Ποιοι νάναι αυτοί
που ανηφορίζουνε μες την αντάρα
τα νυχτωμένα μονοπάτια
του Πενταδάκτυλου;
Οι κτύποι των τυμπάνων
το κροτάλισμα των πολυβόλων
το σελάγισμα των ψυχών.
Την ώρα της απελευθέρωσης σου
ενοράμαι πατρίδα μου
το άφθαρτο όραμα των ηρώων.
Δίκαιοι και ευσχήμονες
ελάτε ακοίμητοι πολεμιστές
νίψτε τα πρόσωπα και τις ψυχές
από τις καθάριες βρύσες των βουνών μας
ενδυθείτε τον λευκό χιτώνα της θυσίας
και το δρύινο στεφάνι
από τις φλόγες τούτες τις ουρανομήκεις
θα ανυψωθεί σαν ήλιος ολοπόρφυρος
η ελευθερία.

Λουκάς Σταύρου