Σε ξέρω ποιητή
Σε ξέρω ποιητή της εξουσίας
σε γέννησε το σκότος του σπηλαίου
τα τραγουδάκια σου
κούφιες ελπίδες και παρηγοριές
στους δύσμοιρους δεσμώτες
τα παλαμάκια τους
ηδονή σε σένα
και στα δόλια αφεντικά σου.
Σε ξέρω ποιητή
που με τους στίχους σου
αναπαράγεις τις σκιές
των θαυματοποιών
και σφηνώνεις βαθύτερα
στις καρδιές των σκλάβων
το συρματόπλεγμα.
Οιμωγές μέσα στο έρεβος
αυτές οι φλόγες πίσω από το τείχος
συντηρούνται από τις σάρκες
των ανδρειωμένων.
Οχιά που γεννάς τα τέκνα σου
μέσα στα καύκαλα των νεκροκεφαλών
και ξερνάς πάνω στις στάχτες των ηρώων
θα καρφώσω το ψέμα σου
με το κοντάρι του ήλιου
και με την σάλπιγγα
μιας ανάτασης που θάρθει
θα συνταράξω τις ψυχές
των τυραννισμένων.
Λουκάς Σταύρου