Στους σταθμούς της μνήμης

Μείναμε στους σταθμούς της μνήμης
και περιμένουμε τόσα χρόνια
οδυνηρά
οι άλλοι ξέχασαν
πούλησαν και τα σπίτια τους
στους κατακτητές
δικά τους είναι
όχι της πατρίδας
τι δουλειά έχει η πατρίδα
με τις περιουσίες τους;
Και εμείς μείναμε εδώ
ξεχασμένοι
περίγελα των διαβατών
καθώς γυρίζουν από τα νάιτ κλαμπ.
Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι
με τα συρματοπλέγματα
καρφωμένα στη καρδιά τους
φακίρηδες θάναι
που με οφθαλμαπάτες
βγάζουν το ψωμί τους
περιμένοντας τους ξένους
να τους ρίξουν δεκάρικα
κουράζουν όμως την ευτυχία μας
οι αγύρτες.
Μπα, άκουσα κάποιους να λένε
πως είναι ποιητές
και πως θα μείνουν
για πολύ καιρό εδώ
τι περιμένουν
κανείς δεν ξέρει
ψυχοπαθείς οι καημένοι.

Λουκάς Σταύρου