Περί τυχαιότητος στο γίγνεσθαι
Η αυτονομία του γίγνεσθαι που περιέχει εντός της έλλογης έκπτυξης του την τυχαιότητα στην παραγωγή νέων ροπών και μορφών ζωής, αναιρεί κάθε σκοπό που τίθεται από την σκοπούσα ενέργεια του νου.
Τούτο ισχύει και στο κοσμικό γίγνεσθαι και στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Μάλιστα θα ωφελούσε τον άνθρωπο και κάθε στρατηγική σκέψη αν λάμβανε υπόψιν της πάνω από όλα πως τα πράγματα αλλάζουν αυτόνομα εσωκλείοντας την τυχαιότητα της αλλαγής και πως δεν είναι δυνατόν να υποταχθούν σε σκοπούς και βουλήσεις.
Η ζωή από την φύση της επειδή είναι συμφυής με τον διαφοροποιό Λόγο , δεν επιτρέπει τον έλεγχο της από κανένα θεό ή τύραννο.
Μόνο ροπή περιορισμένη μπορούμε να δώσουμε σε οποιοδήποτε γίγνεσθαι η διάρκεια της οποίας δεν διασφαλίζεται από κανένα παρεμβατικό υποκείμενο .
Για αυτό υπερφίαλε άνθρωπε μην ορθώνεις το ανάστημα σου στην γενεσιουργό φύση.
Λουκάς Σταύρου