Η βούληση του ειδέναι είναι βούληση της δυνάμεως
Η βούληση του ειδέναι προέρχεται βέβαια εκ της νοητικής φύσης του ανθρώπου αλλά πραγματώνεται μέσα από την ανάγκη της υπέρβασης των αντιστάσεων που προτάσσονται στην ορμή της επιβίωσης.
Συνεπώς η βούληση της γνώσης είναι βούληση της δυνάμεως και δεν θα μπορούσε να τεθεί χωρίς το συγκεκριμένο περιβάλλον ή περιέχον την ανθρώπινη ύπαρξη που απαιτεί και καλεί στον αγώνα και την μάχη της ζωής.
Η έμφυτη βούληση του ειδέναι θα έμενε ένας αδρανής σπόρος μέσα στην ύπαρξη μας χωρίς την κατάσταση του πολέμου κατά την Ηρακλειτική θεώρηση του κόσμου.
Οδηγώντας παραπέρα την σκέψη κατανοούμε ότι τίποτα δεν είναι αυτοτελές και αυτόνομο αλλά το κάθε τι αναφύεται μέσα στην ολότητα που το περιέχει.
Το αυτό ισχύει και για την σκέψη που αναγνωρίζεται ως ενέργεια αναφυόμενη εκ της φύσης και οχι από κάποια ύπαρξη αυτοτελή όπως νόμιζε ο Καρτέσιος.
Καταλαβαίνουμε επίσης πόσο αναγκαία είναι η γνώση σε μια ταξική κοινωνία εκμετάλλευσης και τυραννίας που προβάλλει ισχυρές αντιστάσεις στην βούληση της επιβίωσης.
Στη κατάσταση τούτη η γνώση είναι το κανόνι της ελευθερίας που κτυπά χωρίς δισταγμό τους εχθρούς της ζωής μας και ότι οχυρώνει την απεχθή τυραννία.
Σκοπός της γνώσης δεν είναι η ατομική ευτυχία και τα παρόμοια της αλλά η δημιουργία της δίκαιης πολιτικής κοινωνίας σε μια συλλογική ευδαιμονία της δυνάμεως.
Στο έργο της δίκαιης πολιτείας πραγματώνεται το νόημα της γνώσης.
Λουκάς Σταύρου