Τουρκική κίνηση ματ και το τέλος της Κύπρου
Η Κύπρος ακολούθησε πολιτική αντι-ρεαλιστική στα θέματα της ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης των πόρων αυτής.
Έκανε κινήσεις χωρίς προηγουμένως να διασφαλίσει την άμυνα της περιοχής γνωρίζοντας πως η Τουρκία δεν θα μείνει με δεμένα χέρια.
Εκτός αν τους έδιναν λανθασμένες πληροφορίες, οπότε υπάρχει και εδώ μείζον πρόβλημα.
Κάποιοι ίσως τους καθησυχαζουν με κούφιες υποσχέσεις.
Φαίνεται επίσης πως οι κρατούντες έδωσαν μεγάλη αξία στις διάφορες τριμερείς καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όποια και αν είναι η πολιτική υποστήριξη απο αυτές τις δυνάμεις δεν επαρκεί να προστατεύσει την Κύπρο σε περίπτωση στρατιωτικής ενέργειας της Τουρκίας.
Αυτό αποδείχθηκε ήδη από την ανύπαρκτη αντίδραση τους στην εισβολή που δέχεται η Κύπρος στην ΑΟΖ της.
Παράλληλα η Τουρκία θέτει ανοιχτά και τον πολιτικό στόχο της εισβολής που είναι η συνεκμετάλλευση της Κυπριακής ΑΟΖ.
Η ιστορία με την Τουρκία διδάσκει πως η χρήση της στρατιωτικής της ισχύος δεν είναι ποτέ αποκομμένη από την προσπάθεια επίτευξης των πολιτικών της στόχων.
Το ντε φάκτο γκριζάρισμα της κυπριακής ΑΟΖ δεν την ικανοποιεί διότι θα της δημιουργεί προβλήματα στο μέλλον.
Η επιτυχία θα έγκειται στην αλλαγή των πολιτικών δεδομένων που θα οδηγούσαν σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης.
Αυτό για την ώρα δεν φαίνεται να το επιτυγχάνει.
Συνεπώς οχι μόνο δεν μπορούμε να αποκλείσουμε επέκταση της στρατιωτικής δράσης αλλά να την θεωρήσουμε αναγκαία εκ μέρους των τούρκων, τόσο μάλιστα αναγκαία που αν την αποφύγουν θα διαπράξουν μεγάλο στρατηγικό λάθος.
Η παρουσία του τουρκικού στόλου στα νότια και νοτιοανατολικά της Κύπρου μεταξύ Πάφου και Λεμεσού είναι ήδη ένα γεγονός που δείχνει ότι παρακάμπτεται το μέτωπο στην διαχωριστική γραμμή που επέβαλε με την εισβολή του 1974 και καθυλώνει ταυτόχρονα ένα μεγάλο μέρος των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στην γραμμή αντιπαράθεσης.
Με αυτά τα δεδομένα το αδύνατο σημείο της κυπριακής άμυνας αναδεικνύεται η ζώνη Πάφου - Λεμεσού.
Αν σε αυτή την περιοχή η Τουρκία πραγματοποιήσει αποβατική ενέργεια κάπου κοντά στην Αυδήμου και πλησίον των βρετανικών βάσεων που θα της παρέχουν την αναγκαία κάλυψη, θα μπορέσει άμεσα να χωρίσει την ελεύθερη Κύπρο στα δύο και να αποκόψει μεταξύ τους τις επαρχίες και τις πόλεις της Λεμεσού και της Πάφου.
Θα ελέγξει με αυτή την αποβατική ενέργεια και όλα τα εμπορικά πλοία που πηγαίνουν προς το λιμάνι της Λεμεσού όπου είναι το μοναδικό εμπορικό λιμάνι από όπου τροφοδοτείται ο πληθυσμός.
Έχει απειλήσει μάλιστα η Τουρκία οτι θα κλείσει και τα οδοφράγματα. Γιατί; Μα είναι ολοφάνερο. Για να αποκλείσει προμήθειες σε καύσιμα και τρόφιμα.
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ενέργειας; Απάντηση: το χάος.
Μέχρι να φέρουμε τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι κρατούντες θα θέσουν οι ίδιοι στο τραπέζι το θέμα της συνεκμετάλλευσης για να μην πεινάσει ο λαός και να επανέλθει η κατάσταση στην κανονικότητα αν και δεν θα επανέλθει .
Διότι αν πρώτα δεν υπογραφούν συμφωνίες με τις εταιρείες εξόρυξης του φυσικού αερίου και με τις χώρες που εμπλέκονται στη περιοχή αλλά και μεταξύ του κατοχικού μορφώματος και της “εκλειπούσας” η Τουρκία δεν θα μειώσει την στρατιωτική της παρουσία.
Περιγράφω ένα σενάριο κίνησης ματ εκ μέρους της Τουρκίας.
Μπορεί και να μην συμβεί αν όμως συμβεί η Κύπρος χάνεται.
Αν δεν ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην Ελληνική Δημοκρατία η Κύπρος θα εξακολουθήσει να είναι το αδύνατο σημείο του ελληνικού μετώπου.
Το πάθημα της εισβολής του 1974 που πέτυχε ένεκα της ανύπαρκτης άμυνας μας και της πολιτικής της απομόνωσης της Κύπρου από την Ελλάδα δυστυχώς δεν μας έγινε μάθημα.
Λουκάς Σταύρου