Τους θεούς οψόμεθα
Ποια είναι η ουσία των θεών;
Η ουσία των θεών δεν διαφέρει από την ουσία της πέτρας. Διότι η ουσία του κόσμου είναι μια και κοινή σε όλα τα επιμέρους όντα και πράγματα.
Η διαφορά της μορφής των θεών από τα ορατά σε εμάς πράγματα έγκειται στην ταχύτητα που συνθέτει την οντότητα τους.
Αν η πέτρα υψωθεί στην ταχύτητα του φωτός δεν θα παραμείνει πέτρα άλλα θα γίνει φως.
Η ταχύτητα αλλάζει την οντολογική- μορφολογική σύσταση και ποιότητα των όντων.
Ομοίως ο χώρος είναι μορφή και σύμπλεγμα ταχυτήτων και όχι κάτι το αυτόνομο και αυθύπαρκτο.
Πέρα από την ταχύτητα του φωτός που είναι η συνισταμένη ταχύτητα σχέσεων στο κοσμικό μας γένος ή σύστημα υπάρχει η απειριζόμενη ταχύτητα που είναι η μορφική κατάσταση του γενεσιουργού Νου.
Από τον Ηράκλειτο ήδη γνωρίζουμε πως η εκπύρωση του κοσμικού γένους εξαφανίζει τον χώρο διότι έχουμε μετάβαση στην υπερχωροχρονική και άπειρη και νοητική ταχύτητα εκ της οποίας εκ νέου δημιουργούνται κατά την τάξη του διαφοροποιητικού Λόγου νέα κοσμικά γένη.
Ο Λόγος είναι τρόπος ύπαρξης των πραγμάτων και εν γένει της ουσίας των πάντων και μπορούμε να τον κατανοήσουμε εξετάζοντας επισταμένως το ενώπιον μας δηλαδή τον αισθητό κόσμο.
Ο Λόγος δεν είναι οντότητα που συμπορεύεται με τα πράγματα ή είναι ανεξάρτητη από αυτά αλλά τρόπος ύπαρξης και γένεσης των πραγμάτων επί του οποίου εδράζεται όχι μόνο η δική μας γνωρίζουσα νόηση αλλά και η γενεσιουργός κοσμική νόηση.
Ο Λόγος παράγει μορφές νεογενετικώς και τυχαιογενετικώς χωρίς να μπορεί η γενεσιουργός νόηση να καταργήσει τον Λόγο διότι ο Λόγος είναι τρόπος της ουσίας την οποία ονομάζουμε ύλη.
Εκ του Λόγου προέρχεται το αδιάκοπο τυχαιογενετικό και νεοογενετικό και εκ της γενεσιουργού νοήσεως προέρχεται ο σκοπός. Εξ αυτής εκπτύσσεται το όραμα της δημιουργίας.
Ο γενεσιουργός νους γεννά μορφές και ως τέτοιος είναι ενέργεια μέσα στα πράγματα κατιούσας και ανιούσας ταχύτητας μέσα στα κοσμικά γένη.
Ο νους ως μορφογενετική ενέργεια και μεταβολή της νοητικής ταχύτητας κατά την ανάγκη του Λόγου, δημιουργεί πρωταρχικά τις αρχετυπικές ροπές του που είναι οι θεοί.
Οι Θεοί είναι όντα που μεταφέρουν το όραμα του νου στο δημιουργημένο πεδίο δράσης.
Κάποιες θεϊκές οντότητες δρουν στο υπερχωροχρονικό πεδίο και κάποιες άλλες εισχωρούν και εμπλέκονται με τα κοσμικά γένη ως μορφική και σκοπούσα ενέργεια μέσα στην χωροχρονική ύλη.
Και έτσι η χωροχρονική ύλη γίνεται θεϊκή παρουσία και εμφάνεια του απρόσιτου νοητικού οράματος.
Εν κατακλείδι οι θεοί δεν είναι υπεράνω της κοσμικής ουσίας και του Λόγου-τρόπου αυτής αλλά δυνάμεις υποκείμενες στην ανάγκη και συμμετέχουσες στην κοσμική τάξη και αέναη δημιουργία.
Η παρουσία της ενέργειας των θεών είναι παντού.
Ο άνθρωπος και κάθε όν με νόηση δεν είναι ον ανάξιο λόγου ή πεπτωκώς όπως νομίζουν κάποιοι αλλά αποτελεί προέκταση του κοσμικού γενεσιουργού νου στις χαμηλές ταχύτητες της βαρυτικής ύλης και ο προορισμός του δεν είναι να σέρνεται στη γη ταπεινωμένος και υποταγμένος αλλά να αναγνωρίσει την θεϊκή ουσία και τον προορισμό του και να σηκώσει το ανάστημα του ως γένος θεϊκό με ευγνωμοσύνη προς τους θεούς.
Τέλος να πω ότι οι θεοί μπορούν να παίρνουν διάφορες μορφές και φανερώσεις χωρίς να μειώνεται η ουσία και η ουράνια ενέργεια τους.
Τους θεούς οψόμεθα.
Λουκάς Σταύρου