Από την κυρίαρχη αντίθεση στην κυρίαρχη σύγκρουση
Κυρίαρχη αντίθεση δεν είναι ότι ορίζει το σύστημα εξουσίας. Δεν είναι για παράδειγμα η αντίθεση ανάμεσα σε παραδοσιακούς και νεωτεριστές ούτε ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά ούτε ανάμεσα στον εργάτη και τον εργοδότη όπως διατείνεται η μαρξιστική αριστερά.
Αυτές οι ψευτοαντιθέσεις μεθοδεύονται από το σύστημα εξουσίας δηλαδή από την καπιταλιστική δημοκρατία για να εκτροχιάζουν την πολιτική από ουσιώδη ζητήματα και εν τέλει από την κυρίαρχη αντίθεση που είναι από την μια η επικρατούσα τραπεζοκρατική οικονομία και από την άλλη αυτό που εμείς οι κοινοτιστές ονομάζουμε κοινοτιστική οικονομία.
Εμείς λέμε ή θα κάνουν κουμάντο στην εθνική οικονομία οι τραπεζίτες και ολιγάρχες ή οι παραγωγικές δυνάμεις του λαού. Η κοινοτιστική οικονομία θέλει τις παραγωγικές δυνάμεις του λαού να ασκούν εξουσία στο τραπεζικό σύστημα.
Αυτό για να επιτευχθεί απαιτείται ιδεολογική σύγκρουση με το σύστημα και αλλαγή του μηχανισμού αναπαραγωγής της πολιτικής εξουσίας.
Για να ελέγχει η λαϊκή εθνική κοινότητα την τραπεζική της οργάνωση δηλαδή την αρχή της χρηματοδότησης των λαϊκών παραγωγικών δυνάμεων είναι ανάγκη να ασκεί ο λαός την εξουσία.
Εμείς οι κοινοτιστές έχουμε πρόταση λαϊκής εξουσίας ενάντια στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία με τις κεντρικές εξουσίες της, το μονοπώλιο της βίας, την κομματοκρατία και τις υπερβατικές υπερεξουσίες της.
Για να μπορεί ο λαός να στήσει την δική του τραπεζική οργάνωση πρέπει η εξουσία να περάσει στα χέρια του λαού.
Τούτη είναι η κυρίαρχη αντίθεση που η πολιτική πρέπει να την μετατρέψει σε κυρίαρχη σύγκρουση.
Αυτό πρέπει να το καταλάβει ο λαός με την δική μας προπαγάνδα ώστε να μην πέφτει θύμα των αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων που δημιουργεί το ίδιο το σύστημα αφενός και αφετέρου να στρατευθεί στις λαϊκές φάλαγγες μας.
Ο αγώνας είναι πολιτικός και ιδεολογικός και πάνω από όλα συγκρουσιακός με ακραίο φανατισμό.
Αναφέρομαι σε ένα αγώνα που θα φέρει την νίκη, δηλαδή την ριζική αλλαγή του συστήματος εξουσίας και οικονομίας και όχι μια απλή συμμετοχή στη βουλή της τραπεζοκρατικής κοινοβουλευτικής τυραννίας.
Λουκάς Σταύρου