Χέρσα γη

11/12/2021

Γυρίζω με ένα σβόλο χώμα
από την Κερύνεια
και κτυπώ σαν τον ζητιάνο
την κάθε θύρα ομπρός μου
μα ποιος ν’ ανοίξει
έτσι κατάνυχτα σε ένα διαβάτη
ποιος ν’ αγροικήσει τον πόνο της πατρίδος
κι όλο κτυπώ
κι όλο κλειστές τούτες οι θύρες
σαν τις καρδιές
όπου δεν ένοιωσαν αγάπη
σαν τις ψυχές που δεν αγγίξανε ποτές
το χώμα, το άνθος, τον ουρανό.
Κι ύστερα ο ήλιος, ο μέγας ήλιος
πως να βρει αναπαμό
σ’ αυτό το σύμπαν
που το πνεύμα δεν το άγγιξε
σ’ αυτή τη γη
πως να σιμώσει τις ακτίδες του
που δεν την όργωσε ως έπρεπε
το αλέτρι της λευτεριάς.

Λουκάς Σταύρου

Απο την ποιητική συλλογή “Αναζητώντας το φως”
Εκδόσεις “Ελεύθερη Σκέψις” 1988 Αθήνα.