Ερωτήματα περί των δημοσιονομικών θεμάτων της ΔΔΟ
Δηλώνω εξ αρχής προς αποφυγή παρεξήγησης ότι διαφωνώ κάθετα και με την ΔΔΟ και με την διχοτόμηση.
Όμως ερωτώ τους κρατούντες που απεργάζονται την ΔΔΟ.
- Σε ποιο βαθμό η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα ασκεί δημοσιονομική πολιτική;
- Θα υπάρχουν εκείνες οι ασφαλιστικές δικλίδες άσκησης αυτής της πολιτικής και στα δύο συνιστώντα κράτη;
- Τι ποσοστό του ΑΕΠ θα διαχειρίζεται το ομοσπονδιακό όργανο;
- Τι ποσοστό των φόρων εκ των δύο συνιστώντων κρατών θα μεταφέρεται στην κεντρική ομοσπονδιακή κυβέρνηση;
- Πως θα ασκείται έλεγχος στα δύο τραπεζικά συστήματα ώστε να μην κουκουλώνονται τα οικονομικά μεγέθη και η συμπαιγνίες των συνιστώντων κρατών με τις τραπεζοκρατίες τους;
- Τα ελλήμματα των συνιστώντων κρατών από ποιες χώρες θα καλύπτονται προφανώς με δάνεια;
- Θα μπορεί η Τουρκία να δανειοδοτεί το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος και με ποιους όρους και μνημόνια;
- Σε περίπτωση χρεοκοπίας τραπεζών είτε στο ένα είτε στο άλλο συνιστών κράτος ποιος θα καλύπτει τις ζημιές και τι πρόνοια θα υπάρχει για τέτοιες περιπτώσεις;
- Ποιος θα αναλάβει τα χρέη που υφίστανται σήμερα στην ελεύθερη επικράτεια της δημοκρατίας που θα μεταλλαχθεί σε συνιστών κράτος των “ελληνοκυπρίων” και στην κατεχόμενη επικράτεια της κυπριακής δημοκρατίας που θα μεταλλαχθεί σε συνιστών κράτος των “τουρκοκυπρίων”;
- Θα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα τα όρια και οι δυνατότητες άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής και δημοσιονομικού ελέγχου της κεντρικής ομοσπονδιακής διοίκησης;
- Σε περίπτωση χρεοκοπίας ( μεθοδευμένης ή όχι ) της κεντρικής ομοσπονδιακής διοίκησης σκέφτηκαν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
- Ποια θα είναι η σχέση των δύο τραπεζικών συστημάτων με τα συνιστώντα κράτη και πως θα κατοχυρώνεται αυτή η σχέση στο σύνταγμα;
Για αυτά τα ζητήματα δεν αναφέρεται κανένας. Όμως αυτά κατά την άποψη μου θα αποτελέσουν τις βασικές αιτίες τριβών και ενδεχομένως συγκρούσεων στο μέλλον.
Επίσης η δυνατότητα τουρκοποίησης του “τουρκοκυπριακού” συνιστώντος κράτους θα είναι παιχνίδι στα χέρια του τουρκικού τραπεζικού συστήματος καθώς και η εξάπλωση του στο “ελληνοκυπριακό” συνιστών κράτος.
Το ταξικό σύστημα της τραπεζοκρατικής τυραννίας δεν έχει συζητηθεί και μάλλον θεωρείται μη διαπραγματεύσιμο και δεδομένο.
Ο κίνδυνος της τουρκοποίησης θα συνυφανθει με την ταξική τραπεζοκρατική τυραννία και ο λαός κάποια στιγμή θα πληρώσει με το αίμα του τα εγκλήματα της ολιγαρχίας των δύο συνιστώντων μορφωμάτων.
Υπενθυμίζω ότι η πρόταση λύσης που θεωρώ ορθότερη από όλες τις απόψεις, που εδράζεται στις αρχές του διεθνούς δικαίου, είναι η πρόταση μετάβασης σε πραγματική δημοκρατία , χωρίς πολιτικές κοινότητες , χωρίς ξένους στρατούς και έποικους.
Προς την πραγματική δημοκρατία θα οδεύσει η Κύπρος ασκώντας το δίκαιο της αυτοθέσμισης και της αυτοδιάθεσης που της το στέρησαν οι βρετανοί επιβάλλοντας της το κατακτητικό Ζυριχικό σύνταγμα.
Λουκάς Σταύρου