Η λύση της πραγματικής δημοκρατίας και του κοινωνισμού
Καιρός είναι να καταλάβουν όλοι ότι η λύση του κυπριακού δεν μπορεί να δοθεί με παρεμβάσεις τρίτων , ούτε και αυτών των Ηνωμένων εθνών που με τις προτάσεις τους και την τακτική τους μειώνουν ανεπανόρθωτα της κυριαρχία της κυπριακής δημοκρατίας.
Μόνο η κυρίαρχη κυπριακή δημοκρατία ασκώντας το δίκαιο της αυτοθέσμισης και αυτοδιάθεσης είναι σε θέση να δώσει λύση καλώντας τον λαό της και μόνον αυτόν να συμμετέχει για πρώτη φορά στην ιστορία του σε μια συνταγματική συνέλευση ευρείας και άμεσης λαϊκής συμμετοχής για την μετάβαση από το πρώτο κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης στο πρώτο ελεύθερο σύνταγμα της κυπριακής δημοκρατίας.
Σε ποιες αρχές πρέπει να στηρίζεται το πρώτο ελεύθερο σύνταγμα;
Στις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας και του κοινωνισμού.
Που σημαίνει ότι πρέπει να στηρίζεται στην αρχή του πολίτη και στην πολιτική ισότητα μεταξύ των πολιτών και στις αρχές του κοινωνισμού που προνοούν την αποτροπή συσσώρευσης ισχύος και πλούτου σε λίγα χέρια , το κοσμικό ανεξίθρησκο κράτος, την εποπτεία και τον έλεγχο του λαού επί των ανακλητών αντιπροσώπων του , την αποκέντρωση του νομοθετικού σώματος και την ενδυνάμωση των επαρχιακών λαϊκών συνελεύσεων , την κατάργηση της τραπεζοκρατικής οικονομίας και τον πλήρη έλεγχο της διακίνησης του παραγωγικού χρήματος από το κράτος.
Η λύση μετάβασης στην πραγματική δημοκρατία και τον κοινωνισμό όπου η κοινωνία μετατρέπεται σε αυτεξούσιο υποκείμενο οικονομικής και νομοπαραγωγικής αυτοδιαχείρισης.
Η λύση μετάβασης σε πραγματική δημοκρατία προϋποθέτει την διαγραφή όλων των χαρακιών που άφησε στην Κύπρο η αγγλοκρατία και η τουρκική εισβολή με ξεκάθαρη εγκατάλειψη της γραμμής προς την ΔΔΟ , με απαίτηση και από τις δύο κοινότητες που από πολιτικές θα μεταβληθούν σε πολιτισμικές παραχωρώντας το πολιτικό δικαίωμα στους πολίτες τους , όπως αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα και οι έποικοι.
Η πραγματική δημοκρατία και ο κοινωνισμός θα ενώσει τον λαό σε ένα ενιαίο πολιτικό, συνταγματικό και εκλογικό σώμα και θα εξαλείψει τις ταξικές ανισότητες που πάντοτε αποτελούν αιτία προστριβών και ενίοτε συγκρούσεων που ενδύονται με επίπλαστες αιτιάσεις.
Η άρνηση των “τουρκοκυπρίων” να υπακούσουν στο κάλεσμα της κυρίαρχης κυπριακής δημοκρατίας , προφανώς υπό την καθοδήγηση της κατοχικής τουρκίας , δεν εξαναγκάζει την κυπριακή δημοκρατία να υποχωρήσει και να αυτοκαταργήσει την κυριαρχία της αλλά τουναντίον , εφόσον καταθέσει πρόταση μετάβασης στην πραγματική δημοκρατία, επιβεβαιώνει διεθνώς την κυριαρχία της και ανοίγει την προοπτική του απελευθερωτικού αγώνα στον οποίο ναι θα πρέπει να κληθούν να συμμετέχουν και όσοι εκ των τουρκοκυπρίων αντιτάσσονται στην τουρκική κατοχή και επιθυμούν την πραγματική ενότητα του κυπριακού λαού στα πλαίσια της πραγματικής δημοκρατίας και του κοινωνισμού.
Ο εθνικοκοινωνισμός προτείνει λύση ενότητας του κυπριακού λαού και σεβασμού των πολιτισμικών, θρησκευτικών και εθνικών ταυτοτήτων.
Λουκάς Σταύρου