Εθνικοκοινωνική θύελλα
Το σύστημα της τραπεζοκρατικής οικονομίας και το ταξικό κράτος είναι αλληλένδετες μορφές εξουσίας.
Το ταξικό κράτος παρέχει την νομική στήριξη και κάθε άλλου είδους εξυπηρέτηση στην Ιδιωτική τραπεζοκρατία.
Οι πολιτικές φαμίλιες που αναλαμβάνουν αυτό το έργο προέρχονται επίσης από την ολιγαρχία και συμμετέχουν στο φαγοπότι της τραπεζοκρατικής ολιγαρχίας.
Η εκκλησία είναι ο στυλοβάτης αυτής της σχέσης πολιτικής εξουσίας και τραπεζοκρατικής οικονομίας διότι είναι ο κυριότερος μέτοχος καθώς και ο θεσμός εκείνος που άρχει επί των συνειδήσεων του λαουτσίκου.
Ο λαουτσίκος δεν έχει καμία δυνατότητα να απελευθερωθεί διότι οι γνώσεις που του παρέχουν στα σχολεία των αφεντικών σκοπό έχουν να τον κάνουν ραγιά και νομοταγή υπήκοο.
Το εθνικοκοινωνικό κίνημα που στρέφεται ενάντια στην τυραννία της τραπεζοκρατίας δεν προέρχεται μέσα από την κρατική παιδεία και την γνώση που παρέχουν οι τύραννοι αλλά μέσα από την ελεύθερη έρευνα και την αυθεντική φιλοσοφία.
Η ανατροπή αυτής της κατάστασης δεν μπορεί να επέλθει με περιφερειακές αλλαγές αλλά με συθέμελο γκρέμισμα όλων των δομών εξουσίας και παραγωγικής διαδικασίας καθώς επίσης και των ιδεολογημάτων που αναπαράγουν αυτές τις δομές.
Το εθνικοκοινωνικό κίνημα διεκδικεί :
Κοινωνιοκρατική νομοθετική και πολιτική εξουσία.
Κοσμικό κράτος και θρησκευτική ελευθερία στα πλαίσια της οποίας θα υψωθούν ξανά οι ναοί των θεών μας.
Κρατικό τραπεζικό σύστημα παραγωγικής αναπτύξεως ή χρηματοδότησης της παραγωγικής διαδικασίας.
Εθνική νομισματική αυτονομία.
Κοινωνικές επιχειρήσεις με συλλογική ιδιοκτησία.
Εθνικοκοινωνικό δίκαιο που θα θέτει σε άλλο πλαίσιο την ατομική ιδιοκτησία.
Απέναντι μας έχουμε το παπαδαριό και τους τραπεζίτες και όλους εκείνους που τους στηρίζουν οχυρωμένοι πίσω από το χριστιανοδημοκρατικό σύστημα εξουσίας και εκμετάλλευσης της συλλογικής εργασίας.
Όλοι αυτοί φαντάζουν σήμερα παντοδύναμοι διότι κραδαίνουν στα ρυπαρά χέρια τους την βία του ταξικού κράτους. Όμως εμείς είμαστε η θύελλα που έρχεται στο βάθος του ορίζοντα.
Με γνώση και φανατισμό μια μέρα θα καρφώσουμε τα λάβαρα της νίκης απάνω στα συντρίμμια των οχυρών τους.
Λουκάς Σταύρου