Οι βάσεις του εθνικοκοινωνικού κράτους
Εθνική κυριαρχία:
-
Ισχυρός στρατός και έλεγχος του χώρου της πατρίδος.
-
Εθνική πολεμική βιομηχανία.
-
Κυριαρχία στο πεδίο των συστημάτων πληροφορικής.
-
Νομισματική ανεξαρτησία.
-
Αυτοδιάθεση στην εξωτερική πολιτική και την σύναψη διεθνών σχέσεων.
-
Ισχυρό δίκτυο διπλωματίας.
-
Υψηλή παιδεία που να στηρίζει την επιστημονική έρευνα , την τεχνολογία , τις εφαρμογές , την παραγωγική διαδικασία.
-
Ενεργειακή αυτάρκεια.
-
Οικονομική αυτάρκεια σε ζωτικούς τομείς.
-
Σύστημα επιστροφής της υπεραξίας της εργασίας στην κοινωνία δια μέσου του κράτους.
-
Σύστημα ενεργοποίησης της εργατικής δύναμης του λαού μέσα από την κρατική τράπεζα παραγωγικών επενδύσεων.
-
Ιμπεριαλιστική εξακτίνωση της εθνικής ισχύος.
Κοινωνική κυριαρχία:
-
Συμμετοχή του λαού στους θεσμούς της νομοθετικής εξουσίας.
-
Αντιταξικό λαϊκό κράτος που να υπηρετεί το λαό και την παραγωγική διαδικασία και να προστατεύει τις αρχές του εθνικοκοινωνικού κράτους που ίστανται υπεράνω του συντάγματος ως ζώσα κυριαρχία. Προτείνω την τέταρτη εξουσία του στρατηγικού σχεδιασμού και της εποπτείας των θεσμών , στην οποία υπάγονται άμεσα οι ένοπλες δυνάμεις και η επέκταση αυτών που είναι οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές.
-
Σύστημα εσωτερικής ασφάλειας που να συνδέεται με τον ένοπλο λαό (ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές).
-
Αναδόμηση της εθνικής παραγωγής και της ιδιοκτησίας που ενώ εδράζεται στην αρχή της ζωτικής ατομικής ιδιοκτησίας αποκορυφώνεται στις νέες μορφές συλλογικής παραγωγικής ιδιοκτησίας.
Λουκάς Σταύρου