Περί της συνεργασίας Κύπρου , Ισραήλ , Ελλάδος
Η λεγόμενη συνεργασία Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδος γίνεται κάτω από την ομπρέλα της Αμερικής και του ΝΑΤΟ.
Η Κύπρος γίνεται υπηρέτης του ΝΑΤΟ χωρίς ξεκάθαρες συμφωνίες , χωρίς να συμμετέχει στο ΝΑΤΟ και να έχει τα πλεονεκτήματα της συμμαχίας αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν πλεονεκτήματα εφόσον συνεχίζεται η τουρκική κατοχή.
Δεν ξεκαθαρίζεται επίσης ποια θα είναι η θέση της συνεργασίας εάν η Κύπρος δεχθεί επίθεση από την Τουρκία στην προσπάθεια της να σταματήσει τις έρευνες και την εξόρυξη του φυσικού αερίου ή να επιβάλει νέο καθεστώς επί της κυπριακής ΑΟΖ.
Η αιθάλη της ασάφειας που περιβάλλει την εν λόγω συνεργασία δημιουργεί την υποψία ότι υπό την εξάρτηση του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ η Κύπρος θα υποκύψει σε απαράδεκτες υποχωρήσεις στο θέμα του κυπριακού αλλά και των υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ.
Οι χαρές και τα πανηγύρια αυτού το αρραβωνιάσματος θα ακολουθηθούν από ένα προικοσύμφωνο που θα ικανοποιεί την Τουρκία και θα εξυπηρετεί τα σχέδια του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ.
Ο πρόεδρος της υποχώρησης και του ραγιαδισμού Νίκος Αναστασιάδης πρέπει να ξεκαθαρίσει τι τεκταίνεται και τι συμφωνίες κάνει με το ΝΑΤΟ , τους Αμερικανούς και τους ισραηλινούς.
Η κυπριακή βουλή οφείλει να ζητήσει εξηγήσεις διότι η σιγή της ισοδυναμεί με αδιαφορία και ίσως συνενοχή.
Η Κύπρος δεν πρέπει να δοθεί στο ΝΑΤΟ και το Ισραήλ , ούτε να μετατραπεί σε αεροπλανοφόρο τους στα πλαίσια της αντιπαράθεσης με τον αραβικό κόσμο με συνέπεια θα εκθέτει τον λαό σε ακραίους κινδύνους.
Θεωρώ πως η συνεργασία αυτή θα οδηγήσει σε ειδικές συμφωνίες με την Τουρκία ώστε να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εταιρειών και η ντόπια ολιγαρχία που θα καρπωθούν από κοινού το φυσικό αέριο.
Αυτές οι ειδικές συμφωνίες θα εντάσσονται στην γραμμή εμπράγματης διευθέτησης του κυπριακού και δεν συνδέονται απαραίτητα με την τελική λύση του κυπριακού αφού ήδη περιγράφουν μιαν εμπράγματη σταδιακή λύση.
Λουκάς Σταύρου