Η περίπτωση της Χρυσής Αυγής υπό το πρίσμα του Κοινοτισμού

Αρχίζουμε με μια διαπίστωση.

Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής απλά μετακινήθηκαν στον μεγάλο χώρο της δεξιάς διατηρώντας πάντοτε τις συντηρητικές τους απόψεις οι οποίες δεν διαχωρίζονται από την υπεράσπιση της ταξικής τυραννίας και των θεσμών της που οι κυριότεροι είναι:

Η τραπεζοκρατική οικονομία.
Η επιβολή κρατικής θρησκείας και ο έλεγχος των συνειδήσεων.
Το συγκεντρωτικό κράτος.
Η κομματοκρατία.
Ο κοινοβουλευτισμός ως υφαρπαγή και ακύρωση της λαϊκής θέλησης.

Συνεπώς η Χρυσή Αυγή επιβιώνει μέσα στο χώρο που εκκολάφθηκε και αναδύθηκε και είναι βέβαιο ότι θα επανεμφανίζεται στο διηνεκές με άλλο ίσως ένδυμα.

Ο ακροδεξιός συντηρητικός εθνικισμός είναι η καρδιά της Δεξιάς και η αιτία όλων των αναφυόμενων ακροδεξιών αναχωμάτων που στις κατάλληλες συνθήκες εξελίσσονται σε απροκάλυπτες δικτατορίες.

Η παλαιά αριστερά ενοχλείται όταν κάποια αναχώματα του συστήματος αυτονομούνται αλλά κάνει πως δεν καταλαβαίνει όταν αυτά ενσωματώνονται μεσα στη δεξιά και οι πολιτικές τους εφαρμόζονται με τον πιο σκληρό τρόπο από την δεξιά.

Θεωρώ πως είναι προτιμότερο να υπάρχει μια τεμαχισμένη και αποδυναμωμένη δεξιά παρά μια ισχυρή και κυβερνητικά αυτοδύναμη δεξιά.

Η παλαιά αριστερά εκφράζει την χαρά της μπροστά σε μια ισχυρή δεξιά διότι είναι ο στυλοβάτης του ταξικού συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης και όπως λέει και ο λαός θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει.

Εμείς οι κοινοτιστές επειδή διαφωνούμε με τους 5 άξονες του συντηρητισμού που ανέφερα πιο πάνω , ούτε χαιρόμαστε ούτε λυπόμαστε από τις μετατοπίσεις στο χώρο της δεξιάς την οποία πολιτικά τοποθετούμε απέναντι μας ως τον κυριότερο εχθρό των λαϊκών παραγωγικών δυνάμεων και του έθνους.

Στον πρώτο άξονα του συντηρητισμού , την τραπεζοκρατική οικονομία , καταθέτουμε πρόταση κατάργησης του τραπεζοκρατικού συστήματος και παραγωγικής διακίνησης του εθνικού χρήματος μεσα από νεες δομές κρατικές και συνεργατικές.

Στον δεύτερο άξονα της επιβολής κρατικής θρησκείας και του ελέγχου των συνειδήσεων, προτείνουμε τον κάθετο διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, την προώθηση της επιστημονικής σκέψης και την θρησκευτική ελευθερία στα πλαίσια του σεβασμού της πολιτικής κοινωνίας και των νόμων αυτής.

Κάθε θρησκεία που θα προσπαθήσει να αντικαταστήσει το πολιτικό δίκαιο με το δικό της όπως για παράδειγμα με την σαρία ή οτιδήποτε σχετικό πρέπει να κηρύσσεται παράνομη και να συντρίβεται με στρατιωτικά μέσα.

Στο τρίτο άξονα , του συγκεντρωτικού κράτους, προτείνουμε την αποκέντρωση της εκτελεστικής εξουσίας σε επίπεδο νομού ή επαρχίας υπο τον έλεγχο των νομοθετικών επαρχιακών συνελεύσεων και στον περιορισμένο ρόλο μιας κεντρικής εκτελεστικής εξουσίας με καθορισμένες αρμοδιότητες εκ των λαϊκών συνελεύσεων όλων των επιπέδων.

Στον τέταρτο άξονα , της κομματοκρατίας, προτείνουμε την άμεση διακοπή της χρηματοδότησης των κομμάτων αφενός και αφετέρου την μεταβίβαση της εξουσίας στην αρχή της λαϊκής συνέλευσης σε όλα τα επίπεδα με βάση τις τοπικές κοινότητες.

Στον πέμπτο άξονα , του κοινοβουλευτισμού, προτείνουμε τις επαρχιακές νομοθετικές συνελεύσεις που θα στηρίζονται στους ανακλητούς αντιπροσώπους της βάσης των λαϊκών κοινοτικών συνελεύσεων και στην ελαχιστοποίηση της κεντρικής βουλής με δοτές αρμοδιότητες σε θέματα επικράτειας υπό την έγκριση των επαρχιακών νομοθετικών συνελεύσεων.

Τέλος στον κίνδυνο επιστροφής των ολιγαρχών και των κομματικών συμμοριών τους προτείνουμε την θέσμιση των ενόπλων λαϊκών πολιτοφυλακών που θα έχουν επίσης λόγο στην διοίκηση του στρατού και της αστυνομίας.

Λουκάς Σταύρου