Λουκάς Σταύρου
Ζωγράφος, ποιητής, συγγραφέας, ενεργός πολίτης.

Ενάντια στη λύση των δύο κρατών

Ο Τσαβούσογλου καθώς λένε διάφορα μέσα ενημέρωσης αποκάλυψε πως του είπε ο Αναστασιάδης πως η μόνη λύση που διαβλέπει είναι εκείνη των δύο κρατών.

Δεν γνωρίζω αν είναι αλήθεια αυτή η είδηση.

Όμως όταν ο Αναστασιάδης έλεγε παλαιότερα πως οι τούρκοι πρέπει να περιοριστούν στην ΑΟΖ που τους αναλογεί αυτό ακριβώς εννοούσε και προήγαγε δηλαδή την λύση των δύο κρατών.

Την λύση των δύο κρατών όμως δεν την φαντάστηκε ο Αναστασιάδης για να είμαστε δίκαιοι.

Την λυση των δύο κρατών την θεμελίωσε ο Μακάριος με την λεγόμενη συμφωνία κορυφής του 1977.

Στο λινκ που ακολουθεί ο Πρωτεσίλαος Σταύρου εξηγεί την συμφωνία του 1977 ως παραχώρηση κρατικότητας στον τουρκοκρατούμενο βορρά. Ακούστε την και μια φορά στη ζωή σας αποφασίστε να βάλετε την αλήθεια πάνω από τα μικροσυμφέροντα σας. δείτε το λινκ εδώ

Πετάξτε τις παρωπίδες αν θέλετε να μην αφανιστούμε από την γη των πατέρων μας.

Εμπράγματα τέθηκαν τα δύο κράτη στη Κύπρο από την ώρα της τουρκικής εισβολής και ακολούθως δια των συμφωνιών οι οποίες καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν την πορεία της υποχώρησης και προπάντων της ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ της Κύπρου από τον εθνικό κορμό , από την Ελλάδα που είναι ο μαδικός φυσικός σύμμαχος και μητέρα πατρίδα.

Η κυπριακή ολιγαρχία προώθησε την διαδικασία εμπράγματης και σταδιακής εφαρμογής της λύσης των δύο κρατών έχοντας στο κέντρο του σχεδιασμού της την πλάνη ότι έστω σε αυτό το εναπομείναν κυπριακό κρατίδιο θα διατηρήσει τα μονοπωλιακά συμφέροντα της.

Η προσπάθεια της κυπριακής ολιγαρχίας για δήθεν επίλυση του κυπριακού συνίσταται στην εξεύρεση ασφαλιστικών δικλείδων που να διασφαλίζουν τα μικροσυμφέροντα της μετά την υπογραφή λύσης που θα εδράζεται σε διεθνείς συμφωνίες.

Η κυπριακή ολιγαρχία δεν ενδιαφέρεται αν θα ζήσει ο ελληνισμός στην Κύπρο ή αν θα αντικατασταθεί από μάζες διαφόρων άλλων λαών αλλα κεντρικό της ενδιαφέρον είναι η εξασφάλιση των συμφερόντων της.

Έχοντας μάλιστα στα χέρια της τους μηχανισμούς βίας και προπαγάνδας κατόρθωσε να πείσει ένα μεγάλο μέρος του λαού και να στηρίζει τις αποφάσεις των πολιτικών που αναδεικνύει μέσα από τους εκκολαπτικούς κομματικούς μηχανισμούς.

Εμείς ως απλός λαός τι έχουμε να κερδίσουμε από αυτή την διαδικασία;

Εμείς απλά θα οδηγηθούμε στον θάνατο , στην εξαφάνιση του ελληνισμού από την Κύπρο με αργό τρόπο όπως με το παράδειγμα του βάτραχου που αμα τον ρίξεις σε καυτό νερό θα πεταχτεί έξω ενω αμα τον βράσεις με το μαλακό θα δεχθεί το τέλος του με ευχαρίστηση.

Μας βράζουν ζωντανούς μεχρι να ξεψυχήσουμε.

Προώθησαν την λυση των δυο κρατών από το 1977 , δηλαδή την λύση μιας δραματικής ανισορροπίας. Ποια είναι αυτή η ανισορροπία;

Το γεγονός ότι απέναντι στον τουρκοκρατούμενο βορρά θα υπάρχει κράτος πέρα για πέρα τουρκικό , με μια φενάκη τουρκοκυπριακή για να εξυπηρετεί τα σχέδια του ο τουρκικός επεκτατισμός και εμείς θα έχουμε ένα κρατίδιο απομονωμένο , ανίσχυρο, χωρίς δυνατότητα να ασκεί κυριαρχία παρά μόνο φορολογική βία στους απροστάτευτους πολίτες του για να πληρώνει με παχυλούς μισθούς τα τσογλάνια του.

Αυτό το αβυσσαλέο κενό κυριαρχίας προσπαθούν μάταια να το κουκουλώσουν οι κρατούντες με παραμύθια και κορδέλες οτι δήθεν είμαστε ισχυροί γιατί ανήκουμε στα Ηνωμένα Έθνη , γιατί είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα παρόμοια.

Η αλήθεια όμως είναι μια και αδιαμφισβήτητη. Η Κύπρος τελεί σε κατάσταση εθνικής απομόνωσης και απροστάτευτη αναζητα νταβατζήδες κοιτάζοντας προς το Ισραήλ , την Αίγυπτο και οπουδήποτε αλλού εκτός από την Ελλάδα.

Εκτός από την Ελλάδα. Αυτό να το τονίσουμε. Διότι τούτο συμβαδίζει με ανθελληνικά συμφέροντα τα οποία η κυπριακή ολιγαρχία είναι ορκισμένη να υπηρετεί.

Αυτό είναι το έργο των απογόνων των δραγουμάνων και των ιπποτών της Μάλτας και άλλων κύκλων συμφερόντων που εγκαταστάθηκαν στο νησί μας.

Με αυτούς έχει συμμαχίσει και η εκκλησία της Κύπρου και μοιράζεται τα πλούτη από την εκμετάλλευση των ραγιάδων. Μια ισχυρή κατοχή των ψυχών και των σωμάτων. Τι πρέπει να κάνουμε;

Πρώτα να καταλάβουμε πως η ντόπια ολιγαρχία γραβατοφόρος και ρασοφόρος μας δημοπρατεί στα σκλαβοπάζαρα.

Να καταλάβουμε πως τούτοι εδώ είναι οι κυριότεροι οχτροί μας και πως αν δεν απελευθερωθούμε από τον ζυγό τους είμαστε καταδικασμένοι να χαθούμε.

Ερχόμαστε λοιπόν στο δια ταύτα. Ποια είναι η πρόταση μας.

Πρόταση μας είναι η ένταξη της Κύπρου στην Ελληνική Δημοκρατία και η δημιουργία του κοινού ελλήνων, της Ελληνικής Ένωσης.

Στη πράξη θα υπάρχει ένα ονοματικό κράτος που θα λέγεται κυπριακή δημοκρατία το οποίο κράτος θα διεκδικεί διεθνώς την επέκταση της κυριαρχίας του στην κατεχόμενη επικράτεια του ενώ η πραγματική κυριαρχία θα ασκείται από την Ελλάδα.

Ενω αν καταργηθεί πλήρως η κυπριακή δημοκρατία δια της μετατροπής της ελεύθερης επικράτειας της σε επαρχία της Ελλάδος πολυ φοβούμαι πως θα είναι δύσκολη η διεθνής διεκδίκηση της κατεχόμενης Κύπρου και πως θα παγιώσει την διχοτόμηση.

Στο κάτω κάτω δεν θα βλάψει το έθνος αν έχει δύο κράτη εντός μιας Ελληνικής Ένωσης κατα αντιστοιχία της Ευρωπαϊκής ένωσης.

Η πρόταση της ένταξης της Κύπρου στην ελληνική δημοκρατία αφοπλίζει τους εχθρούς μας. Διότι εμείς δεν ζητούμε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκείνο που έκαναν οι ίδιοι με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Επαναλαμβάνω το σύνθημα για την ένωση με την ελλάδα πρέπει να αλλάξει και να γίνει πολιτική διεκδίκηση δημιουργίας της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ.

Με αυτό τον τρόπο θα φέρουμε εδω στη Κύπρο την Ελλάδα. Θα φέρουμε πρώτα από όλα τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και θα καταργήσουμε την Εθνική φρουρά. Θα ανοίξουμε όλους τους δρόμους προς την Ελλάδα και θα επιτρέψουμε σε αυτή να ασκεί κυριαρχία στα ιερά χώματα της Κύπρου μέχρι την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική.

Τότε τα πράγματα θα αλλάξουν θεαματικά. Δεν θα είμαστε το απροστάτευτο κρατίδιο των ρυπαρών ολιγαρχών που μπορεί να το απειλεί ο τούρκος από τα μεγάφωνα των μιναρέδων οτι ανα πάσα στιγμή θα επαναλάβει την βία του 1974.

Έχοντας εγκαταστήσει στη πατρώα γη της Κύπρου τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να είστε βέβαιοι πως θα σχεδιάσουμε την απελευθέρωση της κατεχόμενης πατρίδας.

Να είστε βέβαιοι πως ένα ξημέρωμα θα πατήσουμε ελευθερωτές τους δρόμους της Κερύνειας.

Λουκάς Σταύρου