Ατσάλινος Κύκλος
Αναφορικά με το εθνικό θέμα της Κύπρου έγιναν πολλά λάθη, υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στους Τούρκους κατακτητές εκ μέρους του κυπριακού πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου.
Από την εποχή του Μακαρίου μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις ενέχονται στο έγκλημα της εθνικής μειοδοσίας. Το ερώτημα είναι αν μπορούν οι τωρινοί ηγέτες να αλλάξουν πορεία.
Η απάντηση είναι πως δεν θέλουν να αλλάξουν πορεία διότι η γραμμή που ακολουθούν ξεκινά από τον Μακάριο και τις προδοτικές συμφωνίες κορυφής του 1977 όπου παραχωρήθηκε χαρακτήρας κρατικότητας στον τουρκοκρατούμενο βορρά στη βάση της οικονομικής βιωσιμότητας.
Αυτές οι προδοτικές συμφωνίες δεν αμφισβητήθηκαν από τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν αλλά τουναντίον προστέθηκαν και άλλες υποχωρήσεις που συμπληρώνουν την θεμελιώδη προδοτική γραμμή Μακαρίου.
Τέτοιες προδοσίες ήταν η άρση της εμπολέμου καταστάσεως το 2003 με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και το διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων το 2004.
Να προσθέσουμε ακόμα και την πώληση των περιουσιών των προσφύγων προς την Τουρκία καθώς και την παροχή δικαιωμάτων στους λεγόμενους τουρκοκύπριους χωρίς αυτοί να δείχνουν ούτε ισχνός σεβασμού στην Κυπριακή Δημοκρατία από το 1963 και εντεύθεν όπου επεχείρησαν την κατάργηση της.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα ίδια τα γεγονότα είναι πως η Κύπρος χρειάζεται μια άλλη ηγεσία αλλά τούτο μας οδηγεί και σε μιαν άλλην λαϊκή συνείδηση που δεν υπάρχει επίσης καθότι η λαϊκή συνείδηση που αναδεικνύει τουλάχιστον από το 1974 και εντεύθεν τις ηγεσίες του τόπου είναι ομοούσια των ηγεσιών που αναδεικνύει.
Αυτή η σχέση ηγεσιών και λαού είναι άκρως δυσοίωνη και μάλλον προδιαγράφει σκοτεινό μέλλον για την πατρίδα. Σε αυτόν τον λαό κάθε πατριωτική πρόταση θα αποκρουσθεί για πολλούς και διάφορους λόγους.
Υπάρχει μια ελπίδα αλλαγής πορείας αν τεθεί κάποια πρόταση από την Ελλάδα και αν αυτή η πρόταση συνοδευτεί με βούληση ανατροπής του κυπριακού κατεστημένου.
Όμως και από την Ελλάδα δεν περιμένουμε φως διότι και εκεί επικρατεί η ίδια κατάσταση με τους Τσίπρες και τους Μιτσοτάκηδες. Και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα αν προκύψει κάποια υποχώρηση στο Αιγαίο κατόπιν των συνεχών πιέσεων από την Τουρκία. Τότε η Κύπρος θα εγκαταλειφθεί στις ορέξεις της Τουρκίας.
Μέσα σε αυτό το σκότος που σκεπάζει την συνείδηση των Ελλήνων και των κυβερνήσεων τους μόνο ένας επαναστατικός ατσάλινος κύκλος θα ήταν σε θέση να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, ένας ατσάλινος κύκλος σε Ελλάδα και Κύπρο που θα εμπεδώσει αρχικά σε ένα μικρό τμήμα του λαού την πρόταση της ριζικής αναθέσμισης και ακολούθως πατώντας πάνω σε αυτή την βάση να επιχειρήσει την ανατροπή του προδοτικού και παρακμιακού οικονομικο-πολιτικού κατεστημένου που στις στάχτες του θα καούν όλες οι δομές και τα δυσώδη αφηγήματα της ολιγαρχικής τυραννίας.
Λουκάς Σταύρου