Όχι στη πολιτική της ζητιανιάς (βίντεο)
Raw link: https://www.youtube.com/watch?v=9N5Fa3rhwpI
Δεξιοί, ακροδεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι, κοινοβουλευτικοί και εξωκοινοβουλευτικοί, εθνικιστές και νεοεθνικιστές, πατριώτες και νεοπατριώτες, ζητωπατριώτες και ανθέλληνες είναι σύμφωνοι και ομόλογοι σε ένα πράγμα.
Συμφωνούν ότι οι τραπεζίτες έχουν δικαίωμα να είναι στην κεφαλή της οικονομίας και να κουμαντάρουν την οικονομία της κοινωνίας και του έθνους όπως αυτοί καταλαβαίνουν σύμφωνα με την αρχή του τραπεζικού κέρδους.
Έτσι οι τραπεζίτες παράγουν χρήμα δια του δανεισμού και το διοχετεύουν πρώτα στην παροικούσα ολιγαρχία και τις θυγατρικές εταιρείες τους και αφήνουν και κάποια ψίχουλα για την κοινωνία των πολλών με όρους δυσβάστακτους και εν τέλει αποτρεπτικούς.
Με τον τραπεζίτη αφεντικό της οικονομίας κανένας σχεδιασμός στην παραγωγή δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί.
Αυτό το σύστημα του ιδιωτικού μονοπωλίου προσφοράς χρήματος το ονομάζουν ελεύθερη αγορά.
Ο καπιταλιστικός τραπεζοκρατικός τρόπος ή μοντέλο παραγωγής δεν ενδιαφέρεται για την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των τομέων της παραγωγικής διαδικασίας αλλά για ότι αποφέρει άμεσα κέρδη στον τραπεζίτη.
Με αυτό τον τρόπο η οικονομία του έθνους συρρικνώνεται και η κοινωνία φτωχοποιείται.
Αφού συμφωνούν σε αυτό το σύστημα παραγωγής που είναι το καπιταλιστικό σύστημα αρχίζουν το πάρτι το διεκδικήσεων δήθεν υπέρ του λαού.
Διεκδικούν από το κράτος χίλιαδυό επιδόματα υπό την σημαία του κοινωνικού κράτους.
Αφού λοιπόν όλοι απαιτούν το ίδιο, όποιος πάρει την εξουσία προσπαθεί να επιτελέσει την γενική άγραφη συμφωνία για επιδοματικό κράτος.
Όμως το κράτος δεν μπορεί να βρει περισσεύματα πλούτου σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία με καχεκτική παραγωγή.
Τι κάνει τότε; Αρχίζει να στοιβάζει φορολογίες πάνω στα καταναλωτικά προϊόντα και να φορολογεί όχι τους τραπεζίτες και την ολιγαρχία αλλά την μεσαία τάξη και τις οικογενειακές επιχειρήσεις.
Η φορολόγηση πολλές φορές συμπληρώνεται με δάνεια από τους τραπεζίτες και τα δάνεια πληρώνονται με πρόσθετη φορολόγηση και ούτω καθεξής.
Ποια είναι η διαφορά ημών των εθνικοκοινοτιστών με αυτό το σύστημα τραπεζοκρατικής-καπιταλιστικής παραγωγής και με το πολιτικό σινάφι που διεκδικεί επιδοματικό κράτος μέσα από τον οδοστρωτήρα της φορολόγησης και του συνεχούς δανεισμού;
Η διαφορά μας είναι ότι εμείς δεν έχουμε ως πρόταγμα της οικονομικής μας φιλοσοφίας το επιδοματικό κράτος αφενός και αφετέρου δεν αποδεχόμαστε την τυραννία της τραπεζοκρατίας, δεν αποδεχόμαστε να είναι αφέντης της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας ο ιδιώτης τραπεζίτης.
Εμείς θέλουμε να καταργήσουμε αυτή την απεχθή συνθήκη, και να δημιουργήσουμε ένα δημόσιο κοινοτιστικό τραπεζικό σύστημα που να παράγει το χρήμα δια του δανεισμού και να το διοχετεύει στην παραγωγική διαδικασία σύμφωνα με πολυετή προγράμματα ισόρροπης ανάπτυξης όλων των τομέων της παραγωγής, επιστρέφοντας τα κέρδη του τραπεζικού συστήματος στην κοινωνία, μέσα από το κοινοτιστικό κοινωνικό κράτος.
Με λίγα λόγια εμείς αντιστρέφουμε τα πράγματα και βάζουμε πρώτα την παραγωγή και έπειτα το κοινωνικό κράτος.
Χωρίς δυνατή παραγωγή που σημαίνει παραγωγή πλούτου στο λαό, το κοινωνικό κράτος γίνεται άλλη μια αιτία συρρίκνωσης της οικονομίας και φτωχοποίησης της κοινωνίας υπέρ των ολίγων που μέσα από τα μονοπώλια και ολιγοπώλια συνεχώς συγκεντρώνουν στα χέρια τους τον ελάχιστο πλούτο που παράγει η εργασία του λαού.
Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε ζητιάνοι γύρω από τα τραπεζώματα της τραπεζοκρατικής ολιγαρχίας και διεκδικητές επιδομάτων από την άδικη φορολογική βία του κράτους.
Εμείς βάζουμε μπροστά την παραγωγική διαδικασία με την άμεση χρηματοδότηση της από το κοινοτιστικό τραπεζικό σύστημα, όπου ο πλούτος θα διαχέεται σε ολόκληρο το λαό και όχι στους ολιγάρχες, τους τραπεζίτες και τα μονοπώλια.
Πρώτα από όλα βάζουμε την παραγωγή πλούτου από την λαϊκή εργασία.
Αυτή η κατάσταση όταν ανακυκλώνεται διηνεκώς μέσα στην παραγωγική διαδικασία φέρνει μαζί της και το κοινωνικό κράτος αλλά όχι από το υστέρημα του λαού αλλά από το πλεόνασμα της συσσωρευμένης υπεραξίας.
Σταμάτα λοιπόν να απλώνεις το χέρι σου για ζητιανιά.
Σήκωσε ορθά τα λάβαρα της κοινοτιστικής επανάστασης και αναποδογύρισε τα τραπεζώματα της ληστρικής ολιγαρχίας.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση