Λουκάς Σταύρου
Ζωγράφος, ποιητής, συγγραφέας, ενεργός πολίτης.

Έθνος και εθνικιστική αριστερά

Η δεξιά χειρίζεται το έθνος σαν αφηρημένη ιδέα, σαν αόριστη γενικότητα, σαν ένα νεφελώδες μόρφωμα, σαν ένα υπερβατικό νόημα που ενώνει αδικούντες και αδικημένους, πλούσιους και φτωχούς, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Το ίδιο κάνει και η θρησκεία στο χειρισμό των νεφελωμάτων. Δια τούτο η δεξιά εθνικοφροσύνη συγκολλάτε με την θρησκεία διότι έχουν τα ίδια νεφελώδη αφηγήματα και αποσκοπούν στη δημιουργία μιας κοινωνίας ταξικής όπου δια του ελέγχου των συνειδήσεων ο λαός παράγει στρατιωτάκια που είναι έτοιμα να πεθάνουν για τα νεφελώδη αφηγήματα της άρχουσας τάξης τελώντας σε μια κατάσταση διαρκούς σύγχυσης.

Η ιδεολογία της σύγχυσης είναι ο κεντρικός άξονας του δεξιού εξουσιαστικού αφηγήματος.

Από την άλλη η μαρξιστική αριστερά θεωρεί το έθνος ως ένα αφήγημα και ένα δημιούργημα της άρχουσας τάξης που έχει σκοπό την διατήρηση της εξουσίας της και τον πολλαπλασιασμό των κερδών της.

Στην ουσία η μαρξιστική αριστερά συμφωνεί με την εθνικόφρων δεξιά ως προς την ιδέα του έθνους ως μέσου χειραγώγησης των μαζών.

Εμείς ως εθνικιστική αριστερά διαφωνούμε και με την δεξιά και με την διεθνιστική αριστερά.

Για εμάς το έθνος είναι μια βιολογικο-πολιτισμική οντότητα που πραγματώνεται στην ιστορία δια του λαού.

Οπότε το έθνος δεν θεωρούμε ότι είναι μια αφηρημένη μεταφυσική ιδέα αλλά η συνείδηση της λαϊκότητας αναγώμενη στον ιστορικό χρόνο.

Έτσι ο εθνικισμός μας ταυτίζεται με την γνώση της εθνικής ιστορίας, με το αίμα ως βιολογική συνέχεια και με την λαϊκή εξουσία.

Το παρελθόν είναι η ιστορία μας, και το παρών είναι ο λαός ως βιολογική συνέχεια και ως εξουσία που διανοίγει το ιστορικό μέλλον.

Όλα τα αφηγήματα της δεξιάς και της διεθνιστικής αριστεράς περί του έθνους θα καταρρεύσουν μόνο με την λαϊκή εξουσία. Με την λαϊκή εξουσία το έθνος ξαναβρίσκει την συνείδηση του και το όραμα του για το μέλλον.

Μια λαϊκή εξουσία που πραγματώνεται ως ένοπλη ισχύς και λαϊκό αυτεξούσιο στην διαιώνιση της φυλής μας, στην εργασία και την οικονομία, στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική.

Έτσι η πατρίδα από χώρος τσιφλίκι της ολιγαρχίας και των κάθε λογής παρασίτων θα γίνει η γη των πατέρων επί της οποίας εξουσιάζει ο ένοπλος λαός και κτίζει απάνω της τον εθνικό ελληνικό πολιτισμό.

Λουκάς Σταύρου